جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: فیلیپ هامبورگر در چالشی قدرتمند با خرد متعارف استدلال می‌کند که جدایی کلیسا از دولت هیچ پایه تاریخی در متمم اول ندارد. شواهد مفصل گردآوری شده در اینجا نشان می دهد که آمریکایی های قرن هجدهم تقریباً هرگز به این اصل استناد نکرده اند. اگرچه توماس جفرسون و دیگران به طور گذشته‌نگر ادعا کردند که متمم اول کلیسا و ایالت را از هم جدا می‌کند، اما بعداً جدایی بخشی از قانون اساسی آمریکا شد. همبرگر نشان می‌دهد که جدایی عمدتاً از طریق ترس و تعصب به یک آزادی قانونی تبدیل شد. جفرسون از جدایی به دلیل دشمنی با روحانیون فدرالیست نیوانگلند حمایت کرد. پروتستان های بومی گرا (از قرن نوزدهم تا اعضای قرن بیستم K.K.K.) اصل جدایی را برای محدود کردن نقش کاتولیک ها در زندگی عمومی اتخاذ کردند. به تدریج، سکولاریست‌های لیبرال الهی و ضد مسیحی به این پروتستان‌ها پیوستند و امیدوار بودند که جدایی مسیحیت و سایر ادیان متمایز را محدود کند. در نهایت طیف وسیعی از مردان و زنان خواستار جدایی شدند. تقریباً همه این آمریکایی‌ها از اقتدار کلیسایی، به‌ویژه از اقتدار کلیسای کاتولیک می‌ترسیدند، و در پاسخ به ترس‌هایشان، به طور فزاینده‌ای دریافتند که آزادی مذهبی مستلزم جدایی کلیسا از دولت است. آزادی مذهبی آمریکا به این ترتیب بازتعریف و حتی دگرگون شد. در این فرآیند، متمم اول اغلب به عنوان ابزاری برای عدم تحمل و تبعیض مورد استفاده قرار گرفت.