جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ابن تیمیه (متوفی 1328) با یقین به تحریف اسلام واقعی به دست اهل بدعت مانند فلاسفه، متکلمون، صوفیه و شیعیان، نه تنها آنها را رد می کند. دیدگاه های بنیادین بلکه هرمنوتیک قرآنی آنان، به ویژه تأویل آنان که از طریق آن دیدگاه های «غیر اسلامی» بر کلام قرآن تحمیل شد. این دغدغه او را به نگارش مقدمه فی اصول التفسیر (مقدمه‌ای بر اصول تفسیر قرآن) سوق می‌دهد که این پایان‌نامه بر آن تمرکز دارد. ابن تیمیه در اصول خود بر تفسیر بی المعثور و حجیت سلف (اصحاب پیامبر و پیروان آنها) تأکید زیادی می کند و براهین جدید بسیاری در تأیید این موضع اقامه می کند. او معتقد است که قرآن به طور کامل توسط پیامبر برای اصحابش تبیین شده بود و آنها این برداشت را به تابعین منتقل کردند. این دیدگاه او را به استدلال عقلانی بر این ادعا که اقوال سلف همیشه قابل تبیین است و مخالفت با استفاده از عقل در تعیین معنای کتاب مقدس می‌کشد. ابن تیمیه تفسیر کاملی بر قرآن از خود به جای نگذاشته است. اما اصول تفسیری او نه تنها اصالت زیادی نشان می دهد، بلکه بسیار تأثیرگذار بوده است. در واقع، تأثیر او در این زمینه محدود به متفکران قرون وسطایی مانند ابن قیم جوزیه، ابن کثیر، الزرکشی و سیوطی نیست، بلکه به نویسندگان امروزی نیز می رسد.