جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی جریان های فکری مسلمان چینی (هویی) از اواخر سلسله چینگ تا سال های اولیه جمهوری کمونیستی، 1908-1957 می پردازد. با تجزیه و تحلیل تعداد زیادی از مجلات اصلاح طلب مسلمان، ترجمه چینی منابع اسلامی، و یادداشت های روزانه/خاطرات روشنفکرانی که با دیگر مناطق جهان اسلام مرتبط بودند، روندی را بررسی می کنم که اصلاح طلبان در پی آن بودند تا هویت مسلمان چینی را بازتعریف کنند و «حقیقت» را احیا کنند. اصول اسلام» - چه در مذاکره با دولت چین و چه در گفتگو با جریان های فکری محلی و فراملی. به طور خاص، این پایان‌نامه راه‌هایی را در نظر می‌گیرد که در آن روشنفکران برای «بیدار کردن» مسلمانان چینی تلاش کردند تا هویت گذشته خود را به عنوان تابعان مسلمان امپراتوری چینگ به شهروندان «آگاه سیاسی و فعال» جمهوری چین تبدیل کنند. مسلمانان چین یا به عنوان یک جامعه مذهبی یا یک قوم (مینزو) تعریف می شدند و این بحث ذهن روشنفکران اصلاح طلب را در این دوره، موضوع دو فصل اول، به خود مشغول کرد. چگونگی حل و فصل آن وضعیت سیاسی، اجتماعی و مذهبی جامعه مسلمان در چین را تعیین می کند، جایی که تعاریف ملت و قومیت/نژاد دائماً تغییر می کند. بحث های مربوط به ادغام مسلمانان در چین به ارتباط آنها با جامعه جهانی مسلمانان (امت) بستگی داشت. فناوری‌های جدید سفر و ارتباطات، مانند کشتی بخار و چاپ، مشارکت مسلمانان چینی را در شبکه‌های فراملی و فرامذهبی تسهیل کرد. من استدلال می کنم که این روشنفکران از طریق انتخاب، تصاحب و انطباق ایده های مراکز برجسته جهان اسلام مسیری را برای ادغام در بافت چین طی کردند که هویت متمایز مسلمان آنها را به خطر نینداخت. از این منابع متنوع، آن‌ها مصمم بودند برای چالش‌هایی که در چین با آن مواجه بودند راه‌حل‌هایی بیابند – چه گفتمان هژمونیک حزب ملی‌گرا یا جنبش شمایل‌شکنی فرهنگ جدید. در فصل‌های متوالی، من بر ارتباط فکری مسلمانان چین با سکولاریسم کمالیستی ترکیه، جنبش احمدی هند و جریان‌های اصلاح‌طلب مصر تمرکز می‌کنم. بنابراین، من نشان می‌دهم که چگونه یک جامعه مسلمان به ظاهر «پیرامونی» در خاور دور در یک لحظه بحرانی دگرگونی در شبکه‌های پیچیده فراملی شرکت کرد.