جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بدعت شناسان مسلمان، مکتب الهیات عقل گرای قرون وسطایی معروف به معتزله را به عنوان بدعت گذار معرفی می کنند، در حالی که پژوهش های مسلمان مدرن غربی و مدرنیستی تقریباً همواره معتزله را آزاد اندیشان اصلی اسلام معرفی می کنند. نتیجه، دیدگاهی قطبی شده از سنت معتزلی است. اسلام گرایان معتزله را بدعتی می دانند که به بهترین وجه فراموش شده است، در حالی که مدرنیست ها، مسلمان و غربی، دلیلی تاریخی بر خصلت اساساً عقلانی اسلام می دانند. پژوهش حاضر کوششی است تا با بررسی مجدد مفاهیم عقل (یا عقل‌گرایی) و سنت (یا سنت‌گرایی) در پرتو کلام و اخلاق معتزله، هر دو دیدگاه را مشکل‌سازی کند. این تحلیل نشان می دهد که وارثان مدرن اندیشه معتزلی را نه در الهیات مکتبی مسلمان یا لیبرالیسم روشنگری، بلکه در نقدهای پست مدرن دانشمندان مسلمان غربی مانند طارق رمضان و خالد ابوالفضل جستجو می کنیم.