جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کالوینیسم و پراگماتیسم ممکن است به نظر اهمیت مذهبی مشابهی برای سیاست ارائه نکنند. با این حال، آبراهام کویپر (1837-1920) و جان دیویی (1859-1952)، قدردانی مشابهی از دامنه و عمق دینداری در زندگی عمومی دارند. اگرچه کویپر یک مسیحی بود و دیویی خود را خداباور نمی دانست، اما هر یک از آنها تجربه دینی را به عنوان اطلاع رسانی در همه حوزه های هستی می دانند. بر اساس تصور آنها، بین دین و دیندار تمایز وجود دارد. هر دو مرد را می توان «شاعران سیاسی» نامید، زیرا آنها از زبان به عنوان بیانی از تخیلات زیبایی شناختی خود برای ایجاد مفاهیم و اشیاء در جامعه به عنوان بیان ارزش های دینی خود استفاده می کردند. کار کویپر در هلند یک مطالعه موردی مفید برای ارزش گذاری دیویی از هنر است. کویپر فلسفه سیاسی و الهیات نوشت، اولین روزنامه سراسری پرمخاطب را تأسیس کرد، بیش از پنجاه سال برای این نشریه نوشت، بزرگترین دانشگاه کشور را تأسیس کرد و در نهایت نخست وزیر هلند شد. او در طول زندگی خود از لفاظی برای ایجاد تغییر در جامعه خود استفاده می کرد. دیویی و کویپر کار آکادمیک را با فعالیت های عمومی ادغام کردند و به دنبال کسب ثبات در تجربیات بودند. اگر دینداری به طور بالقوه هر بخش از زندگی مشترک بشریت را در بر می گیرد، افراد و گروه ها باید از مواضع خود آگاه باشند و در گفتگوی صادقانه با دیگران شرکت کنند. به گفته دیویی و کویپر، "بی طرفی"، "عینیت" و "یکنواختی" اغلب پیامدهای مشکل آفرینی دارند. تفکر آنها در این زمینه در بحث فرهنگ آموزشی در ایالات متحده برجسته است. مدل‌های آزمون مشترک مدرسه و آزمون بالا برای پایه‌گذاری فلسفه کویپر و دیویی در تجربیات آموزشی و تحصیلی فعلی مفید هستند.