جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دین، مدرنیته و سیاست در هگل، فلسفه دین هگل را تحلیل می‌کند و اهمیت آن را برای بحث‌های جاری درباره رابطه دین و سیاست و همچنین تاریخ مفهوم‌سازی دین توسعه می‌دهد. یکی از حیاتی‌ترین جریان‌های پژوهش هگلی معاصر استدلال می‌کند که هگل به جای تسلیم شدن به نقد مابعدالطبیعه کانت، رادیکالیزه می‌کند. منتقدان ادعا کرده‌اند که این پژوهش جدید نمی‌تواند رفتار هگل با دین را توضیح دهد. لوئیس با پرداختن به یک خلأ مهم در این پژوهش، استدلال می‌کند که خواندن فلسفه دین هگل در رابطه با این تفاسیر غیر سنتی از پروژه فکری او به عنوان یک کل، درک جدیدی از هگل و همچنین دیدگاه جدیدی در مورد دین، سیاست و مدرنیته ایجاد می‌کند. . در رابطه با مفهوم‌سازی دین، روایت پیچیده و چند وجهی هگل از دین، تضادهای مشترک را با هم تطبیق می‌دهد و دین را هم فردی و هم اجتماعی، هم عاطفی و هم شناختی، هم نظری و هم عملی معرفی می‌کند. در رابطه با سیاست، بدون تئوکراتیک بودن عمومی است و به وجدان فردی اهمیت قاطع می دهد. این کتاب با توجه دقیق به زمینه اجتماعی، سیاسی و فکری هگل، با نگرانی های اولیه هگل در مورد یک مذهب مدنی مدرن در دهه پرتلاطم 1790 آغاز می شود. لوئیس پس از تحلیل درگیری حیاتی هگل با ایده آلیسم پساکانتی، فلسفه دین بالغ هگل را همانطور که در سخنرانی های برلین خود در باب فلسفه دین ارائه شده است، شرح می دهد. بنابراین، این تعامل منحصر به فرد بین هگل و مطالعه معاصر دین، تفسیر غیرسنتی از پروژه هگل را به عنوان یک کل پیش می‌برد و الهام‌بخش برداشت امیدوارکننده‌ای از دین است که کسانی را که هم بر گفتمان عمومی و هم بر پژوهش‌های مطالعات دینی مسلط بوده‌اند، به چالش می‌کشد.