جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه یک مفهوم خدا را در سنت خداباوری کلاسیک مسیحی بیان می‌کند، که با فراخوان‌هایی برای تغییر قابل توجه یا تجدیدنظر در ساختارهای کلاسیک مبارزه می‌کند. توجه به دو صفت الهی نزدیک به هم مرتبط است که به ویژه در دهه های اخیر مورد هجمه فلسفی و کلامی قرار گرفته است - بی زمانی و ناممکن بودن خداوند (ناتوانی در رنج). آیا خداوند «کلاسیک» واقعاً امانوئل، یعنی با ماست؟ این سوال کلی انگیزه مطالعه است. سه فصل آغازین جنبه هایی از مفاهیم خدا را که توسط آگوستین، آکویناس و کالوین مطرح شده اند را تحلیل می کند. تنش‌های ظاهری بین تعالی بی‌زمان و اتحاد تأییدکننده تثلیث با خلقت، با توجه به اجرای عدالت در مورد هر دو آموزه، قابل مشاهده است. فصل اول به بررسی ایده بی زمانی الهی و اندیشه های متناظر در مورد واقعیت زمانی می پردازد که در اعترافات یافت می شود و تعالی آگوستینی را با بینش های تکوینی و آخرت شناختی دو پدر دیگر کلیسا تکمیل می کند. فصل دوم تأیید آکویناس از تغییر ناپذیری قوی خدا و عدم لزوم خلقت را مستند می کند، در حالی که این سؤال را مطرح می کند که آیا او این موارد را به شیوه ای منطقی ثابت تأیید می کند یا خیر. سپس فصل سوم خطوط تثلیث گرایی و مسیح شناسی کالوین را دنبال می کند و در مورد «عروسی» مهربان خالق سه گانه خود با کل کار آفرینش تأمل می کند. سه فصل پایانی در حوزه‌های فلسفه و الهیات فلسفی فعالیت می‌کنند. فصل چهارم یک نظریه بی زمان (یا B) از زمان را ستایش می کند و چندین مشکل پیرامون نظریه های زمان دار (یا A) زمان را برجسته می کند. اما این دیدگاه پیشین حاکی از آن است که «حضور رسمی» وجود ندارد، و هیچ فضای ظاهری برای حضور خدای بی‌زمان با زمان‌ها و عوامل زمانی باقی نمی‌گذارد. بنابراین فصل پنجم به دنبال پرداختن به «مشکل فعلی» ابدیت کلاسیک است. به این نتیجه می‌رسد که «مشکل فعلی» خداوند غایب موقتی را می‌توان با پذیرش درک «بدون خطر» از مشیت الهی، که به بهترین وجه در قالب یک «فرمان اصلاح‌شده» درک می‌شود که به شدت همه موجودات و رویدادهای غیر الهی را به فعلیت می‌رساند، حل و فصل کرد. فصل ششم با کشمکش با مفاهیمی که آموزه بی زمانی ممکن است برای شفقت «پاسخگو» الهی داشته باشد آغاز می‌شود و با پیشنهاد این که خدای نامتناهی جهان متناهی را نه از طریق یک گنجاندن پانانتئیستی، بلکه از برخی جهات بیشتر شبیه توجه شوهر است، به پایان می‌رساند. از همسرش مراقبت کند