جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نظریه های فلسفی دین اغلب به حقایق فرضی در مورد نحوه تغییر ادیان و به ویژه به نقش مبتکران متوسل می شوند. این در مورد نظریه هایی که بر اولویت تجربه و اولویت زبان تاکید می کنند صادق است. در این پایان نامه از مطالعه موردی تاریخی نوآوری در دین به عنوان شاهدی بر نارسایی هر دو نوع نظریه استفاده می شود و پیشنهاد می کند که همان شکل نظریه "نهاد" مبنایی برای یک نظریه رضایت بخش تر از دین باشد. به گزارش های ویلیام جیمز و آلاسدیر مک اینتایر در مورد دین و پیامدهای آنها برای نقش مبتکران توجه شده است. نشان داده شده است که مطالعه موردی جورج فاکس، که هر دو به آن استناد می‌کنند، هیچ‌کدام را تایید نمی‌کند، اما در صورتی که به طور رضایت‌بخشی برای توصیف نوآوری باشد، چندین الزام کلی برای یک نظریه دین مطرح می‌کند. مشکلاتی که در برآوردن این الزامات در هر دو نظریه تجربه گرایانه و نظریه های فعلی ناشی از ایده های فران ویتگنشتاین در مورد زبان به وجود می آید بررسی شده است. مشکلاتی که در تلاش برای تنظیم نظریه‌های نهادی در حوزه زیبایی‌شناسی با آن مواجه می‌شوند، در نظر گرفته می‌شوند. هر نوع نظریه یا نظریه ذات‌گرایانه که نهادها را صرفاً بر اساس بدن افراد می‌بیند مردود است. نهادها به عنوان شکل‌های تکراری رفتار توصیف می‌شوند که برای یک جامعه انسانی معنای خاص یا بیانی دارند. نشان داده می شود که مفاهیم محوری ادیان - فعالیت های مذهبی، اشیاء مذهبی و تجربیات دینی - مفاهیمی نهادی هستند. این انتقادها مبنی بر اینکه یک نظریه نهادی ناگزیر به اشکال غیرقابل قبول ذات گرایی، نسبی گرایی و طبیعت گرایی منجر می شود، وجود دارد و نشان داده می شود که بی اساس است. نتیجه‌گیری می‌شود که می‌توان یک نظریه نهادی از دین تنظیم کرد که توصیف رضایت‌بخشی از نوآوری در دین ارائه دهد.