جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : بسیاری از تفکرات فلسفی در مورد دین در دنیای انگلیسی زبان به دلیل محدودیت های اروپامحوری، استعمارگرایی و شرق شناسی با مشکل مواجه شده است. با پرداختن به چنین محدودیت‌هایی، این مجموعه هیجان‌انگیز مدل‌هایی را برای کاوش در تنوع جهانی ایجاد می‌کند تا مطالعات فلسفی دین را به قرن بیست و یکم جهانی‌شده وارد کند. با تکیه بر طیف وسیعی از نظریه‌ها و روش‌شناسی‌های انتقادی، و ترکیب رویکردهای قوم‌نگاری، فمینیستی، محاسباتی، انیمیست جدید و علوم شناختی، یک تیم بین‌المللی از مشارکت‌کنندگان، روش‌ها و اهداف فلسفه جهانی دین را تشریح می‌کنند. از در نظر گرفتن اهمیت شفاهی در جهان بینی آفریقایی تا تعامل با دیدگاه های بومیان آمریکا در مورد کیهان و بررسی مطالعات متفکرانه در هندوئیسم، هر فصل نشان می دهد که چگونه می توان تخصص در روش های مختلف را در مناطق مختلف جغرافیایی به کار برد و گزینه های سازنده ای برای تأملات فلسفی در مورد دین ایجاد کرد. تنوع بخشیدن به فلسفه دین سؤالات مهمی را در مورد اینکه چه کسی برای سنت‌های دینی صحبت می‌کند و نماینده آن‌ها است، مطرح می‌کند و دستور کار یک فلسفه دین واقعاً فراگیر را تنظیم می‌کند که دیدگاه‌های متعدد را تسهیل می‌کند.

ترجمه ماشینی : مسئله شر نقطه شروع بسیار خوبی برای افشای رابطه ژاک دریدا و فلسفه دین است. تاکنون چنین رویکردی توسط هیچ تحقیقی در مورد اندیشه دریدا (1930-2004) انجام نشده است. این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه مضامین محوری در آثار دریدا می‌توانند راه‌های جدیدی را در برخورد با این مشکل باز کنند. در سال 1987، دیوید اوکانر اذعان کرد که گفتمان مورد استفاده در فلسفه دین انگلیسی-آمریکایی در مورد مسئله شر به بن بست رسیده است و در سال 1998 آتش بس بین فلسفه و خداباوری را در این مورد پیشنهاد کرد. همه اینها قبلاً در سال 1978 توسط هنری دومری فیلسوف فرانسوی مشاهده و پیشنهاد شده بود. تحلیل کار دریدا ارائه شده در این مطالعه به هیچ وجه راه حل گمشده را ارائه نمی دهد. از سوی دیگر، چالش‌های دریدا با فلسفه غرب را نیز می‌توان چالش‌های اساسی ناشی از خود ساختار شر دانست که نتیجه آن این است که نه تنها خداباوری مورد نقد قرار می‌گیرد، بلکه استدلال‌هایی علیه آن نیز مورد نقد قرار می‌گیرد. مسئله شر و رد اعتبار خداباوری در فلسفه دین به ویژه از سوی رویکردهای «منطقی» (پیک 1963)، «بدیهی» (رو 1979)، و «احتمالی» (دریپر 1989)، فصل دوم تا ششم مفاهیم اساسی توسعه یافته توسط دریدا را ارائه می کند و توضیح می دهد که چگونه این مفاهیم دیدگاه های اصلی در مورد مسئله شر ارائه شده در فصل اول را به چالش می کشند. فصل هفتم و آخر نیز تمام اصالت اندیشه دریدا در مورد تئودیسه و مسئله شر را نشان می دهد. شر نقطه عزیمت بسیار خوبی برای بررسی رابطه بین آثار ژاک دریدا و فلسفه دین است. تا کنون هیچ مطالعه منتشر شده ای در مورد دریدا (1930-2004) به این موضوع توجه نشده است. این مطالعه توضیح می‌دهد که چگونه مضامین محوری در نوشته‌های دریدا می‌توانند رویکردهای جدیدی را به مسئله شر بگشایند. در سال 1987، دیوید اوکانر متوجه شد که گفتمان فلسفه دین انگلیسی-آمریکایی در مورد مسئله شر به بن بست رسیده است. در سال 1998، اوکانر در مورد این موضوع آرامش بین فلسفه و خداباوری را اعلام کرد. این را فیلسوف فرانسوی هنری دومری در سال 1968 قبلاً توضیح داده است. جذابیت در نوشته های دریدا کلید اصلی گمشده را برای این وضعیت فراهم نمی کند. با این حال، چالش‌هایی که دریدا برای فلسفه غرب مطرح می‌کند، ممکن است به عنوان چالش‌های اساسی در ساختار خود شر نیز تلقی شوند. نتیجه نه تنها خداباوری را به چالش می کشد. همچنین استدلال های ضد خداباوری را از بین می برد. فصل اول این مطالعه بحث در مورد شر را در فلسفه دین به عنوان چالش هایی برای اعتبار خداباوری بررسی می کند. اینها استدلال های منطقی (Pike 1963)، شواهدی (Rowe 1979) و احتمالاتی (Draper 1989) از شر هستند.