جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آخرت شناسی بازتفسیر شده قرن بیستم الگویی را برای اخلاق مسیحی معرفی می کند که باعث ایجاد واگرایی قابل توجهی در بین اخلاق شناسان مسیحی در نحوه تأثیرگذاری کاربرد آن بر نظریه اخلاقی می شود. این واگرایی ها بیانگر نیاز به روشن شدن موضوعات پیرامون کاربرد روش شناختی آن به منظور ایجاد ساختاری معتبر برای به کارگیری پارادایم آخرت شناختی در اخلاق مسیحی است. مجموعه‌ای از تمایزات تحلیلی و پیشنهادهای رویه‌ای در این مطالعه، چارچوب گسترده‌ای برای مشاهده مقایسه‌ای که اخلاق‌شناسان از نظر استفاده از آخرت‌شناسی به‌عنوان پارادایم در نظریه اخلاقی خود از کجا شروع می‌کنند، حرکت می‌کنند و پایان می‌دهند، فراهم می‌کند: (1) نقش و کارکرد پارادایم‌ها، (2) سطوح عملکرد پارادایم (کلان، میان، خرد)، (3) سطوح در ساختار اخلاقی (مبانی فلسفی/ کلامی، اصول، قواعد منطقه)، (4) سه اصل راستی آزمایی (نقش کتاب مقدس، جامعه، و ماهیت اجتماعی) مشارکت)، و (5) سه جزء مفهومی در هم تنیده و مکمل پارادایم (در حال حاضر/نه، سلطنت خدا، افق آینده). مطابقت بین سطوح عملیات پارادایم و اجزای ساختار اخلاقی پیشنهاد شده است. یک تعامل پیچیده بین مؤلفه‌های پارادایم و اصول تأیید نشان داده می‌شود که ظرایف روش‌شناختی پارادایم را برجسته می‌کند. موت و اوگلتری به این دلیل انتخاب شدند که آنها مرحله آخر معاد شناسی قرن بیستم و کاربرد آن در نظریه اخلاقی را بازتفسیر کردند. پروژه‌های آن‌ها ماهیت پیچیده و تأثیر متقابل ظریف بین اجزای مختلف مربوط به استفاده از آخرت‌شناسی به‌عنوان پارادایم و پیش‌فرض‌های همیشه حاضر کسانی را که به‌دنبال اعمال آن هستند، روشن می‌کند - و نشان می‌دهد که اگر پارادایم آخرت‌شناسی را در نظر بگیرید و آن را این‌طور یا آن‌طرف به کار ببرید، چه اتفاقی می‌افتد. تنوع آنها نشان می دهد که مسئله استفاده از معاد شناسی در نظریه اخلاقی مسیحی همچنان باز است. جهت گیری مربوطه آنها به کتاب مقدس، تضادهای قابل توجهی را با توجه به سازگاری، ویژگی، و ارتباط کاربرد پارادایم آخرت شناختی نشان می دهد. پروژه‌های آن‌ها نشان می‌دهد که پرسش از نقش کتاب مقدس به تنهایی نوید ثبات در استفاده از پارادایم آخرت‌شناختی در اخلاق مسیحی را می‌دهد. این پارادایم هنگام بیان اخلاق کتاب مقدس به جای فلسفه اخلاق بهترین عملکرد را دارد. دیدگاه‌هایی برای استفاده از آخرت‌شناسی به‌عنوان پارادایم همراه با ارتباط آن با سایر پارادایم‌ها در نظریه اخلاقی مسیحی و جهت‌گیری‌ها برای مطالعه بیشتر پیشنهاد شده است.