جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پژوهش بازنگری در جایگاه و اهمیت نور طبیعی عقل بشری در دستیابی به معرفت خداوند بر اساس اندیشه هانری دو لوباک است. در ادبیات الهیات انگلیسی زبان در اواخر قرن بیستم، اجماع قابل توجهی پدید آمده است که متن مشهور دو لوباک، سورناچرل (1946) به طور ضمنی هرگونه وضعیتی را برای شناخت طبیعی خدا پیش از فعالیت فیض آفریده شده مجاز نمی داند. تز حاضر به روشی مربوط می شود که در آن توضیح دو لوباک از بحث «طبیعت ناب» با نگرانی فراگیرتر از «الهیات طبیعی» مرتبط بود. و اینکه - با توجه به دیدگاه الهیات محوری دو لوباک و شواهد واقعی در کل آثار او - اجماع ظاهری در مورد پیامدهای Surnaturel ممکن است پابرجا نباشد. این مطالعه به دنبال روشن کردن و درک مجدد وظیفه الهیات طبیعی است که دی لوباک بر عهده گرفت، با این استدلال که این پروژه، حتی فراتر از علاقه او به رابطه طبیعت- فیض، مورد علاقه زندگی همیشگی او بود. نگرش متافیزیکی که در اینجا به نمایش گذاشته می شود، فضای داخلی آثار الهیاتی گسترده تر او را سازمان می دهد. الاهیات طبیعی دی لوباک از زمان انتشارش عمیقاً دچار سوء تفاهم شده است، و علاوه بر این، این سوء تفاهم ممکن است نزدیک‌ترین دلیل برای سرزنش دو لوباک توسط یسوعی‌ها در سال 1950 باشد، که به نوبه خود باعث تداوم این تصور غلط شد. کار روشنگری حاضر با تجزیه و تحلیل دقیق و ارزیابی مجدد نوشته های اولیه د لوباک و آثار او در مورد معرفت طبیعی خدا (Connaissance و Chemins) و همچنین با ارجاع به آرشیو تاریخی یسوعیان تا به حال دیده نشده در رم ادامه می یابد. به منظور ترسیم مسیر کامل اندیشه دو لوباک، تا نشان دهد که نمی توان گفت که او تمایز کلاسیک تومیست بین الهیات طبیعی و وحی را از بین می برد. این مطالعه با ارزیابی موفقیت اندیشه دو لوباک با توجه به بحث‌های فلسفه دین معاصر به پایان می‌رسد و این پرسش را مطرح می‌کند که تا چه حد ممکن است الهیات طبیعی او امروز مرتبط باشد. پایان نامه ارائه شده برای درجه دکتری فلسفه در دانشکده الهیات

ترجمه ماشینی : این پژوهش بازنگری در جایگاه و اهمیت نور طبیعی عقل بشری در دستیابی به معرفت خداوند بر اساس اندیشه هانری دو لوباک است. در ادبیات الهیات انگلیسی زبان در اواخر قرن بیستم، اجماع قابل توجهی پدید آمده است که متن مشهور دو لوباک، سورناچرل (1946) به طور ضمنی هرگونه وضعیتی را برای شناخت طبیعی خدا پیش از فعالیت فیض خلق شده، مجاز نمی داند. تز حاضر به روشی می پردازد که در آن توضیح دو لوباک از بحث «طبیعت ناب» با دغدغه فراگیرتر «الهیات طبیعی» مرتبط بود. و اینکه - با توجه به دیدگاه الهیات محوری دو لوباک و شواهد واقعی در کل آثار او - اجماع ظاهری در مورد پیامدهای Surnaturel ممکن است پابرجا نباشد. این مطالعه به دنبال روشن کردن و درک مجدد وظیفه الهیات طبیعی است که دی لوباک بر عهده گرفت، با این استدلال که این پروژه، حتی فراتر از علاقه او به رابطه طبیعت- فیض، که علاقه زندگی همیشگی او بود، بود. نگرش متافیزیکی که در اینجا نمایش داده می شود، فضای داخلی آثار الهیاتی گسترده تر او را سازمان می دهد. الاهیات طبیعی دی لوباک از زمان انتشارش عمیقاً دچار سوء تفاهم شده است، و علاوه بر این، این سوء تفاهم ممکن است نزدیک‌ترین دلیل برای سرزنش دو لوباک توسط یسوعی‌ها در سال 1950 باشد، که به نوبه خود باعث تداوم این تصور غلط شد. کار روشنگری حاضر با تجزیه و تحلیل دقیق و ارزیابی مجدد نوشته های اولیه د لوباک و آثار او در مورد معرفت طبیعی خدا (Connaissance و Chemins) و همچنین با ارجاع به آرشیو تاریخی یسوعیان تا به حال دیده نشده در رم ادامه می یابد. به منظور ترسیم مسیر کامل اندیشه دو لوباک، تا نشان دهد که نمی توان گفت که او تمایز کلاسیک تومیست بین الهیات طبیعی و وحی را از بین می برد. این مطالعه با ارزیابی موفقیت اندیشه دو لوباک با توجه به بحث‌های فلسفه دین معاصر به پایان می‌رسد و این پرسش را مطرح می‌کند که تا چه حد ممکن است الهیات طبیعی او امروز مرتبط باشد.