جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از زمان روشنگری، بسیاری از فلسفه های اخلاقی فرض کرده اند که انسان های عاقل باید احساسات خود را در هنگام تصمیم گیری های اخلاقی عینی و صحیح کنار بگذارند. عشق و عینیت در اخلاق فضیلتی این پیش فرض را به چالش می کشد و استدلال می کند که احساساتی مانند شفقت و عشق کمک های قدرتمندی در فرآیند پیچیده دستیابی به حقایق اخلاقی عینی در تصمیم گیری ها و اعمال هستند. رابرت جی فیترر با تکیه بر اخلاق نیکوماخوس ارسطو و آثار برنارد لونرگان و مارتا نوسبام، این فرض را آزمایش می کند که گنجاندن احساسات منجر به سوگیری در قضاوت های عینی یا هنگام تعیین حقایق اخلاقی می شود. فیترر ابتدا نشان می‌دهد که چگونه برخی از عملیات‌های شناختی که در اخلاق فضیلت ارسطویی بیان شده‌اند، می‌توانند دقیقاً از طریق مشارکت احساسات در تشخیص اخلاقی، به حقیقت اخلاقی عینی دست یابند. سپس، با تکیه بر مفهوم بینش استقرایی لونرگان، او استدلال می کند که عینیت نتیجه عملکرد صحیح سوبژکتیویته یک عامل اخلاقی است. فیترر در نهایت، با تکیه بر مطالعه خود از نوشته‌های اخلاقی نوسبام، نتیجه می‌گیرد که عشق دلسوزانه نگرشی است که در واقع احتمال تشخیص و انتخاب خیر واقعی را تقویت می‌کند و عینیت را در تصمیم‌گیری اخلاقی تشویق می‌کند. «عشق و عینیت در اخلاق فضیلت» با جزئیات و استدلال فراوان، مطالعه متقاعدکننده‌ای است که شامل آثار سه تن از مهم‌ترین نویسندگان درباره اخلاق و جذابیتی پرشور برای بررسی مجدد فرآیندی است که از طریق آن انسان‌ها واقعاً تصمیم‌های حیاتی می‌گیرند.