جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از دیدگاه تاریخ ایده‌ها، این کتاب بسیار افلاطونی است. هر گونه درک از وجود موجودات به عنوان یک مصوبه در غیاب آن می درخشد. می گویند اگر کسی که بار خودش است یک احمق مشتری داشته باشد، نویسنده ای که ویراستار خودش است نقص های ارتباطی او را پرورش می دهد. در مورد این کتاب، که پیش‌بینی می‌شد در دسامبر 2016 از مطبوعات مرده بود، تمایل شدید به کلمات اختصاری (W, H, DMS - که گاهی با اشتباه تایپی به DSM, TPS تغییر می‌کرد) و منابع غیردوستانه و توسعه‌نشده به‌عمد به‌منظور منصرف کردن به‌نظر می‌رسد. خوانندگان دوستانه با این وجود، این مقاله ممکن است چیزی مهم را در خود داشته باشد، شاید راهی برای افلاطونی ها برای غلبه بر محدودیت های شناخته شده خود، رفتاری که خود افلاطون در «کشتی که در سوفیست» مرتکب می شود از خود نشان می دهد. با این حال، این داور نمی تواند آن را مشخص کند، زیرا نویسنده اهمیتی به اشاره به آن ندارد. شاید این اطلاعیه کوتاه به اندازه کافی جذاب باشد که دیگران نیز آن را امتحان کنند. کلمات خود نویسنده («پیشگفتار») به شرح زیر است: "این مجموعه مقالات در 10 سال گذشته نوشته شده است و مهمترین و طولانی ترین آنها در سال گذشته است. همچنین آنها را ویرایش کرده ام تا آنها را به روز کنم (2016). صفحه کپی رایت دارای تاریخ اولین چاپ و جدید است. نسخه‌ها در آنجا یادداشت می‌شوند، همانطور که من مقالات قدیمی را ویرایش می‌کنم یا مقالات جدید اضافه می‌کنم. همه مقاله‌ها درباره رفتار انسان هستند (همانطور که همه مقاله‌های هر کسی در مورد هر چیزی است)، و به همین ترتیب در مورد محدودیت‌های داشتن نسب اخیر میمون (8 میلیون سال یا بیشتر). کمتر بسته به دیدگاه) و کلمات و اعمال آشکار در چارچوب روانشناسی ذاتی ما همانطور که در جدول نیت ارائه شده است. همانطور که ریچارد لیکی تکامل گرا معروف می گوید، مهم است که به خاطر داشته باشیم نه اینکه ما از میمون ها تکامل یافته ایم، بلکه در هر راه مهم، ما میمون هستیم. اگر در مدرسه به همه درک واقعی از این (یعنی بوم شناسی و روانشناسی انسانی) داده می شد، شاید تمدن فرصتی پیدا می کرد. به نظر من، این مقالات و بررسی ها دارای عناصر جدید و بسیار مفید بسیاری هستند، به این دلیل که از نسخه شخصی من از دیدگاه سیستمی دوگانه اخیراً (حدود دهه 1980) که از مغز و رفتار ما توسعه یافته است، استفاده می کنند تا یک سیستم منطقی از عقلانیت (شخصیت، روانشناسی، ذهن، زبان، رفتار، اندیشه، استدلال، واقعیت و غیره) که به شدت در علوم رفتاری (روانشناسی، فلسفه، ادبیات، سیاست، انسان شناسی، تاریخ، اقتصاد، جامعه شناسی و غیره) کمبود دارد. فلسفه حول محور دو نویسنده ای است که من مهمترین آنها را یافته ام، لودویگ ویتگنشتاین و جان سرل، که ایده های آنها را در چارچوب سیستم دوگانه (دو نظام فکری) ترکیب کرده و گسترش می دهم که در تحقیقات اخیر تفکر و استدلال بسیار مفید است. همانطور که اشاره کردم، از نظر من اساساً همپوشانی کاملی بین فلسفه، به معنای دقیق سؤالات پایداری که مربوط به رشته دانشگاهی است، و روانشناسی توصیفی تفکر (رفتار) درجه بالاتر وجود دارد. هنگامی که شخص بینش ویتگنشتاین را درک کرد که فقط این موضوع وجود دارد که چگونه بازی زبانی باید انجام شود، شرایط رضایت را تعیین می کند (چه چیزی یک جمله را درست یا راضی می کند و غیره) و این پایان بحث است. حالا که فکر می‌کنم فهمیدم بازی‌ها چگونه کار می‌کنند، بیشتر علاقه‌ام به فلسفه را از دست داده‌ام، که البته ویتگنشتاین می‌گوید که باید باشد. اما از آنجایی که آنها نتیجه روانشناسی فطری ما هستند، یا به قول ویتگنشتاین، به دلیل عدم تیزبینی زبان، مشکلات در تمام گفتمان بشری وجود دارد، بنابراین نیاز بی پایان به تحلیل فلسفی، نه تنها در علوم انسانی وجود دارد. از فلسفه، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، علوم سیاسی، روان‌شناسی، تاریخ، ادبیات، دین و غیره، اما در «علوم سخت» فیزیک، ریاضیات و زیست‌شناسی. این امری جهانی است که سؤالات بازی زبانی را با سؤالات علمی واقعی در مورد اینکه حقایق تجربی چیست مخلوط کنید. علم گرایی همیشه وجود دارد و استاد آن را از مدت ها قبل پیش روی ما گذاشته است، یعنی ویتگنشتاین (از این پس W) اصولاً با کتاب های آبی و قهوه ای در اوایل دهه 1930 شروع شده است. با این وجود، درک واقعی از کار ویتگنشتاین، و در نتیجه نحوه عملکرد روانشناسی ما، در دهه دوم قرن بیست و یکم، به ویژه به دلیل P.M.S، در حال گسترش است. هکر (از این پس H) و دانیله مویال-شاروک (از این پس DMS)، و همچنین به بسیاری دیگر که برخی از برجسته‌ترین آنها را در مقالات ذکر می‌کنم. وقتی چند سال پیش "درباره یقین" را خواندم، در یک بررسی آمازون آن را به عنوان سنگ پایه فلسفه و روانشناسی و اساسی ترین سند برای درک رفتار توصیف کردم، و تقریباً در همان زمان DMS در حال نوشتن مقالاتی بود و اشاره می کرد که این مشکل را حل کرده است. مشکل معرفت شناختی هزاران ساله که چگونه می توانیم هر چیزی را به طور قطع بدانیم. من متوجه شدم که W اولین کسی بود که آنچه را که اکنون به عنوان دو سیستم یا سیستم فکری دوگانه توصیف می شود درک کرد و یک اصطلاح سیستم دوگانه (S1 و S2) ایجاد کردم که به نظرم در توصیف رفتار بسیار قدرتمند است.

ترجمه ماشینی : اولین گروه از مقالات سعی می کنند بینشی در مورد نحوه رفتار ما ارائه دهند که به طور منطقی عاری از توهمات نظری است، همانطور که در بررسی کتاب های نویسندگان برجسته در فلسفه و روانشناسی نشان داده شده است، که همانطور که اشاره کردم می توان آن را در بسیاری از موقعیت ها به عنوان همان رشته در نظر گرفت. در بخش بعدی، من در مورد سردرگمی‌های بسیار ابتدایی، جایی که ممکن است انتظار نداشته باشیم - در علوم و ریاضیات، توضیح می‌دهم. در مرحله بعد، من به سردرگمی‌هایی روی می‌آورم که بیشتر مردم از آنها انتظار دارند - در دین (یعنی در گروه‌های تعاونی که برای تسهیل تولید مثل تشکیل شده‌اند). در نهایت، من دیدگاه‌هایی را در زمینه‌هایی ارائه می‌دهم که همه مسائل در کنار هم قرار می‌گیرند - اقتصاد و سیاست. کلید همه چیز در مورد ما زیست شناسی است و غفلت از آن است که منجر می شود میلیون ها نفر از افراد باهوش تحصیل کرده مانند اوباما، چامسکی، کلینتون و پاپ باید از آنها حمایت کنند آرمان های اتوپیایی خودکشی که به طور اجتناب ناپذیری مستقیماً به جهنم روی زمین منتهی می شوند. همانطور که ویتگنشتاین اشاره کرد، این چیزی است که همیشه جلوی چشمان ماست که دیدن آن از همه سخت تر است. ما در دنیای خودآگاه زندگی می کنیم، سیستم زبانی مشورتی 2، اما این سیستم انعکاسی ناخودآگاه و خودکار 1 است که حاکم است. این منشأ کوری جهانی است که در کتاب پدیدارشناسی سرل توصیف شده است توهم (TPI)، لوح خالی پینکر و مدل استاندارد علوم اجتماعی توبی و کازمیدس. آمریکا و جهان به دلیل رشد بیش از حد جمعیت در حال فروپاشی هستند. علت اصلی فروپاشی ناتوانی روانشناسی ذاتی ما در سازگاری با دنیای مدرن است. این، به علاوه ناآگاهی از زیست شناسی و روانشناسی اولیه، منجر به توهمات مهندسی اجتماعی افراد نیمه تحصیلکرده می شود که جوامع دموکراتیک را کنترل می کنند. از این رو مقاله من "خودکشی توسط دموکراسی". همچنین اکنون واضح است که هفت جامعه‌گرای حاکم بر چین برنده جنگ جهانی سوم هستند، و بنابراین مقاله پایانی من در مورد آنها. تنها تهدید بزرگ‌تر، هوش مصنوعی است که در پاراگراف آخر به طور خلاصه در مورد آن توضیح می‌دهم.

ترجمه ماشینی: این مجموعه از مقالات و بررسی ها در مورد رفتار انسان است (همانطور که همه مقالات هر کسی در مورد هر چیزی است)، و همچنین در مورد محدودیت های داشتن یک اصل و نسب اخیر میمون (8 میلیون سال یا بسیار کمتر بسته به دیدگاه) و گفتار و کردار آشکار در چارچوب روانشناسی ذاتی ما همانطور که در جدول عمدی ارائه شده است. همانطور که ریچارد لیکی تکامل‌شناس معروف می‌گوید، مهم است که به خاطر داشته باشیم نه اینکه ما از میمون‌ها تکامل یافته‌ایم، بلکه از هر جهت مهم، ما میمون هستیم. اگر به همه درک واقعی از این داده می شد (یعنی بوم شناسی و روانشناسی انسانی تا در واقع کنترلی بر خود به آنها بدهد)، شاید تمدن فرصتی پیدا می کرد. به هر حال، رهبران جامعه به اندازه افراد تشکیل دهنده خود به چیزها تسلط ندارند و بنابراین فروپاشی در هرج و مرج و دیکتاتوری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. از آنجایی که فلسفه خاص اساساً همان روانشناسی توصیفی اندیشه (رفتار) درجه بالاتر است و مسائل فلسفی نتیجه روانشناسی فطری ما هستند یا به قول ویتگنشتاین به دلیل عدم تیزبینی زبان در سراسر گفتمان بشری جریان دارند. و رفتار، بنابراین نه تنها در «علوم انسانی» فلسفه، جامعه شناسی، مردم شناسی، علوم سیاسی، روانشناسی، تاریخ، ادبیات، دین و غیره، بلکه در «علوم سخت» فیزیک، نیاز بی پایان به تحلیل فلسفی وجود دارد. ، ریاضیات و زیست شناسی. این امری جهانی است که سؤالات بازی زبانی را با سؤالات علمی واقعی در مورد اینکه حقایق تجربی چیست مخلوط کنید. علم گرایی همیشه وجود دارد و استاد آن را از مدت ها قبل در برابر ما گذاشته است، یعنی ویتگنشتاین (از این پس W) که با کتاب های آبی و قهوه ای در اوایل دهه 1930 شروع شد. اگرچه من کتاب را به بخش‌هایی در مورد فلسفه و روان‌شناسی، دین، زیست‌شناسی، «علوم سخت» و سیاست/جامعه‌شناسی/اقتصاد تقسیم می‌کنم، اما اگر کسی بداند چگونه به آنها نگاه کند، همه مقالات، مانند همه رفتارها، ارتباط نزدیکی با هم دارند. همانطور که اشاره کردم، توهم پدیدارشناختی (فراموشی سیستم خودکار ما 1) جهانی است و نه تنها در سراسر فلسفه بلکه در سراسر زندگی گسترش می یابد. من مطمئن هستم که چامسکی، اوباما، زاکربرگ و پاپ باور نمی کنند اگر به آنها گفته شود که از مشکلاتی مشابه با هگل، هوسرل و هایدگر رنج می برند، یا اینکه آنها فقط از نظر درجه با معتادان به مواد مخدر و جنسی تفاوت دارند که انگیزه آنها برانگیختگی است. قشر پیشانی آنها با انتقال دوپامین (و بیش از 100 ماده شیمیایی دیگر) از طریق تیغه شکمی و هسته اکومبنس، اما به وضوح درست است. در حالی که پدیدارشناسان تنها زمان زیادی از مردم را تلف کردند، آنها زمین و آینده فرزندان خود را تلف می کنند. امیدوارم این مقالات به تفکیک مسائل فلسفی استفاده از زبان از مسائل واقعی علمی کمک کند و به نوعی مانع فروپاشی تمدن شود یا حداقل روشن شود که چرا محکوم است