جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش حاضر بررسی چگونگی شکل‏گیری تفاوت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در قبال بحران سوریه است. در این پژوهش تلاش شد تا با بهره‏گیری از چارچوب تحلیل گفتمان لاکلا و موف چگونگی شکل‌گیری سیاست خارجی متفاوت ایران و عربستان در قبال بحران سوریه از یک‌سو و اتخاذ جهت‏گیری این دو در قبال بحران مذکور از سوی دیگر، متفاوت از سیاست آن‏ها در داخل تشریح شود. نتایج نشان داد که عربستان و ایران در بحران سوریه به عنوان دو کنش‏گر منطقه‏ای فعال در مقابل یکدیگر نیز قرار گرفتند. این در حالی است که تلقی هر یک از این دو از این بحران متفاوت بوده و این بحران برای هر یک از این دو، معانی متفاوتی داشته است. بدین ترتیب، در حالی که گفتمان محور مقاومت به‌مثابه گفتمان سیاست خارجی ایران در بحران سوریه در مقابل اسرائیل شکل گرفته است و منافع ملی و در رأس آن امنیت ملی ایران در گروی حمایت از دولت اسد به عنوان عضو کلیدی محور مقاومت تعریف می‏شود، در گفتمان تهدید ایران به‌مثابه گفتمان سیاست خارجی عربستان در بحران سوریه که در مقابل ایران تکوین یافته است، منافع ملی و امنیت ملی عربستان براساس مقابله با تهدید ایران تعریف می‏شود.