جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فارابی را می ­توان تنها فیلسوف جنگ در تمدن اسلامی دانست. فیلسوفی که فلسفه­ جنگ خود را در ادامه تکمیل فلسفه سیاسی خود پروراند و کوشید از پسِ تدارک منظوم ه­ای هنجارین معطوف­ به بایسته­ های هستی­ شناسانه، معرفت­ شناسانه و اخلاق­ شناسانه اقدام به جنگاوری، نظریه جنگ عادلانه خود را صورت‌بندی کند. این پژوهش بنا دارد با تأمل در دو قلمرو انسان­ شناسی و عدل­ شناسی فارابی، پایه ­های فلسفی تفکرات فارابی درباب جنگ عادلانه را تبیین ­کند. این تبیین فلسفی بستر نظری مناسبی را برای ارایه یک خوانش فراگیر و منسجم از جنگ­ شناسی فارابی مهیا می­ کند. به­ علاوه آن­که صورت­ بندی نظری تفکرات فارابی در کاربست نظریه خوانش متن ­گرایانه و رهیافت درون­گرایی در تاریخ اندیشه ­ها شکل می­گیرد. ابزارهای روشی مناسبی که به­ خوبی می ­توانند ذخیره ­های مفهومی نظریه ­های معاصر حول ایده فلسفه جنگ را به ­کار گیرند. فارابی نه فیلسوفی ضد جنگ بود و نه به اصالتِ جنگ باور داشت، بلکه جنگ ­شناسی فارابی بر محور فضیلت­ گرایی و در راستای سعادت­شناسی وی قرار می­ گیرد.