جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مهم‎ترین مسائل مناقشه‎برانگیز در چند دهه اخیر، مداخلات نظامی نامشروعی است که در ابعاد منطقه­ ای و بین ­المللی رخ داده است. شیعه و سنی، حکومت پیامبر را به دلیل نصب الهی مشروع می‎دانند؛ اما بعد از پیامبر بین ایشان اختلاف نظر وجود دارد. شیعیان معتقدند که امامان معصوم: از سوی خداوند متعال نصب شده­ اند؛ ولی اهل‎سنت معتقدند که بعد از پیامبر حکومت با رأی و بیعت مشروعیت می­ یابد. در حقوق بین ­الملل نیز مشروعیت حاکمان از طریق رضایت مردمی است. حال پرسشی که مطرح می­شود این است که: مشروعیت حکومت در اسلام و حقوق بین ­الملل چگونه است و مشروعیت و صلاحیت مقام دعوت­ کننده چگونه قابل تشخیص است؟ برای پاسخ به این سؤال با روش توصیفی و تحلیلی می­توان گفت که: مشروعیت حکومت به این است که کسی حق حاکمیت و در دست گرفتن قدرت و حکومت را داشته باشد؛ اگر مقام دعوت‎کننده صلاحیت قانونی و مشروعیت مردمی نداشته باشد، به منزله عدم مشروعیت مقام دعوت‎کننده و عدم مشروعیت مداخله­ کننده است که اخیرا از سوی تعدادی از کشورها صورت گرفته است.