جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان‌ها از زمانی که پا به عرصه حیات می‌گذارند تا ابد با پدیده‌های لذّت و سعادت مواجه هستند. این دو مفهوم بسیار به هم نزدیک‌اند ولی تفاوت عمده باهم دارند و آن این که لذّت در موارد لحظه‌‌ای نیز به کار می‌رود و سعادت صرفاً در مورد لذّت‌های پایدار یا نسبتاً پایدار کاربرد دارد. ابن‌سینا و ملاصدرا این دو مفهوم را کاملاً از یکدیگر جدا و متمایز کردند و برای آن‌ها تعریف‌های جداگانه‌‌ای ارائه کردند. میان لذّت و سعادت ارتباط عمیقی وجود دارد. نفس‌شناسی تأثیر مستقیمی بر لذّت و سعادت دارد. با توجه به قوای ادراکی نفس‌‌،‌‌ مراتب مختلفی برای لذّت و سعادت در نظر می‌گیرد که از میان آن‌ها لذّت عقلانی و سعادت عقلانی یا روحانی را از جهت مدرَک‌‌،‌‌ مدرِک‌‌،‌‌ و کمیت و کیفیت برتر از بقیه لذّت‌ها و سعادت‌ها می‌داند. و از میان قوای نفس تنها قوای عقلانی است که با مرگ از بین نرفته و در عألم آخرت سعادت و لذّت نهایی توسط آن رقم می‌خورد. روشی که در این مقاله استفاده شده است توصیفی و تحلیلی است و روش گردآوری مطالب به صورت کتابخانه‌‌ای است.