جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مفهوم عدالت، اساسی‌ترین مفهوم در فلسفه‌ی اخلاق، سیاست و حقوق است. آدمیان همواره در متن برداشتی از عدالت به سر می‌برند و در این متن است که به شیوه‌ی زندگی خود و ارزش‌ها، هنجارها و روابط خویش معنا و سامان می‌بخشند. وقتی سخن از عدالت به میان می-آید، باید دید که عدالت از دیدگاه کدام مکتب و مشرب مورد نظر است. عدالت مطرح شده در رساله‌ی حاضر عدالت از دیدگاه لیبرالیسم است که به عنوان یک ایدئولوژی تعریف خاص خود را از عدالت دارد. به واقع آنچه اصل عدالت در لیبرالیسم انجام می‌دهد عبارت از تجویز نظامی به منظور تأمین آزادی‌های فرد فرد فاعلان اخلاقی است. به بیان دیگر، لیبرالیسم عدالت را در رابطه با آزادی و به معنای برابری در آزادی دانسته و هر عاملی که کاهش و یا محدودیت آزادی را در پی داشته و سبب نابودی این برابری گردد مغایر با عدالت می‌داند. در این راستا، مجموعه‌ی ساختارها و کارگزاران از زمان شکل‌گیری لیبرالیسم تلاش نموده‌اند تا در تعاملی سازنده با یکدیگر شرایط حفظ و افزایش برابری در آزادی را به منظور برقراری عدالت فراهم آورند. با وجود چنین مفهوم یکسانی از عدالت، لیبرالیسم کوشیده تا در هر دوره، عدالت را به گونه‌ای خاص جامه‌ی عمل بپوشد. این امر سبب مطرح شدن برداشت‌های گوناگون از عدالت در زمان‌های متفاوت شده است که کشف سیر این تحول و دلایل آن در رساله‌ی حاضر مورد توجه قرار گرفته است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.