جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اين تحقيق با هدف شناسايي نقش خطاپذيري علم حصولي و نقصان توانمندي‌هاي شناختي انسان، در کشف واقعيت‌هاي روان‌شناختي تدوين شده است. روش پژوهش تحليل محتواي کيفي است که با مراجعه به اسناد موجود در منابع روان‌شناسي، به دسته‌بندي و سپس، به تجزيه و تحليل محتوايي پرداخته شد. نتايج پژوهش حاكي از اين است که شناخت‌هاي حاصل از علوم تجربي، که در قلمرو علم حصولي قرار مي‌گيرند، از ويژگي خطاپذيري برخوردار بوده و نقش مهمي در تمام علوم انساني ازجمله روان‌شناسي مي‌تواند ايفا کند. همچنين، نقصان توانمندي‌هاي شناختي انسان، دانشمندان را به کسب شناخت‌هاي بيشتر و دقيق‌تر از ساير منابع رهنمون مي‌کند و اکتفا کردن به دانش بشري، نمي‌تواند انسان را به کشف تمام قانونمندي‌هاي حاکم بر ابعاد مختلف انسان کمک كند. بنابراين، ضرورت راه سوم شناخت يعني (وحي) براي انسان آشكار مي‌گردد.