جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قرآن کریم، تجلی خدای حلیم حکیم است و آن ذات مقدس در این کتاب بی‌نظیر تجلی نموده؛ لذا سراسر قرآن نمایان‌گر صفات جمال و جلال خداوندی است. هرچند آیات قرآن کریم به وجوه مختلفی آن ذات مقدس را معرفی می‌کند و انسان‌ها را به صراط مستقیم هدایت می‌نماید. از جمله هدایت‌های ویژه‌ای که خدای سبحان در قرآن نسبت به بندگان دارد بیان احکام شرعیه برای مؤمنان است. قریب به پانصد آیه مبارکه بیان‌گر احکام الهی هستند. حرکت انسان در صراط مستقیم و ثبات قدم در این راه مشروط به عمل به احکام الهی است؛ لذا خدای سبحان در عین این‌که در قرآن، معارف بلند توحیدی و احوال قیامت و نحوه حرکت انسان را در صراط مستقیم بیان می‌کند به بیان احکام الهی نیز می‌پردازد و این ترکیب بیان‌گر آن است که انسان برای هدایت شدن و استمرار حرکت در راه هدایت، نیازمند به تمام معارف و احکامی است که در قرآن بیان شده است؛ لذا انسانی که به خدا سبحان ایمان می‌آورد در اولین گام خود را مقید به عمل به دستورات و احکام شرعیه می‌کند؛ لذا بیان احکام الهی و درک آن‌ها و عمل به آن‌ها از شرایط اولیه حرکت در صراط مستقیم است. پس بر همه مؤمنان واقعی است تا در عین این‌که در تمام آیات قرآن تدبر و تأمل می‌کنند در آیات احکام تدبر ویژه نمایند تا تکالیف خاص الهی را درک کنند و سپس به آن عمل نمایند. به این جهت علمای بزرگ اسلام در این راه تلاش گسترده نموده و کتاب‌های عظیم و عمیقی به نام آیات الأحکام تألیف کردند و در فقه شیعه نیز یکی از مهم‌ترین مستندات احکام، آیات مبارکه قرآن است و روایت کثیری از ائمه(ع) نیز در شرح و تفسیر این آیات وارد شده است که فقهای اسلام با توجه به این روایات، احکام الهی بیان شده در آیات را استخراج می‌کنند و در اختیار مؤمنین قرار می‌دهند. اکنون بر ما تکلیف است که اولا با مطالعه و تحقیق در آیات الأحکام و ثانیا روایات وارده در ذیل آن و ثالثا فتوای فقها، معرفت ویژه‌ای به آیات مذکور پیدا کنیم و به این وسیله هدایت خاص خدای سبحان را دریافت نموده و با عمل به آن به حرکت در صراط مستقیم ادامه داده و ثبات قدم را در این راه تحصیل بنماییم.