جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دموکراسی مؤثرترین سیستم رسیدن به تعادل و متضمنِ کمترین بدی است. به تعبیر اسمیت، همه نارسایی‏های دموکراسی را میتوان با دموکراسی بیشتر درمان کرد. میزان نارسایی‏ها و نقص‏ها در همه کشورها یکسان نیست؛ برخی نظام‏ها همه شروط دموکراسی و تعدادی برخی از شروط آن را تحقق بخشیده‏ اند و برخی، حتی واجد شروط حداقلی دموکراسی نیز نیستند. نظام‏های با ویژگی‏ های نخست، «دموکراتیک»، نظامهای دارای ویژگی های دوم، «هیبریدی» و نظام‏های با ویژگی ‏‏های سوم، «غیردموکراتیک» نا‏م‏گذاری میشوند. این روش‏های حکومتی رابطه ای مستقیم و غیرمستقیم با فرایند دموکراتیزاسیون و تحکیم دموکراسی دارند. در اصل مسأله و پرسش اصلی در این پژوهش هم، به تبیین و توضیح رابطه «روش حکومتی» با «فرایند دموکراسی‏ سازی و تحکیم دموکراسی» بر‏می‏گردد (مسأله و پرسش). نیل به این هدف، به کمک روش «توصیفی- تحلیلی» و با استفاه از منابع کتابخانه‏ای دنبال میشود(روش) به نظر می‏رسد از میان مدل‏های مختلف دموکراسی، «دموکراسی حداکثری» بیشترین تأثیرگذاری مثبت در «فرایند دموکراسی‏ سازی و تحکیم» دارد و به مدل آرمانی و ایده‏ آل نظم دموکراتیک نزدیک‏تر است؛ مراتب بعدی به دموکراسی‏ های حداقلی و هیبریدی تعلق دارد. (یافته)