جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نظریه‌‌ی "ولایت شورایی" در فقه سیاسی شیعه موافقان و مخالفانی دارد که هر دو طیف ادعای خود را بر دلایل عقلی، عقلایی و نقلی محکم کرده‌‌‌‌‌اند. در این میان، موافقان ولایت شورایی از رهگذر تحلیل اقوال برخی از علما در نیازمندی به شورا در افتا و قضاوت، بحث شورای رهبری را پیش می‌‌برند؛ در حالی‌‌که مخالفان، به این اقوال پاسخ داده و دلایلی نیز بر ردّ آن‌‌‌‌‌ها اقامه می‌‌‌‌‌‌‌کنند. دین مبین اسلام هرچند بر شورا و مشورت تأکید بلیغ دارد، لکن این تأکیدها را نمی‌‌توان دلیل بر شیوه‌‌ی ولایت شورایی دانست. پژوهش حاضر با تفکیک مفاهیم اصطلاحی: شوری، فتوی، قضاوت و حکم؛ و تبیین ترکیب آن‌‌‌‌‌ها در روایات و نظرات فقها، بستر‌‌ها و ریشه‌‌های ایده‌‌ی ولایت شورایی را طرح و بررسی کرده است. این بررسی نشان می‌‌‌‌‌‌‌دهد امکان شورا در افتا، قضاوت و رهبری برداشت‌‌هایی متفاوت از سنت و اندیشه‌‌ی علماست؛ لکن وجود قراین و نظراتی مشهور در مقابل، چنین فهمی را از سیره و نقل مردد و ملغی می‌‌سازد. این پژوهش با استفاده از روشی توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ می‌‌‌‌‌‌‌دهد که آیا می‌‌‌‌‌‌‌توان یک جامعه را با ولایت شورایی رهبری نمود؟ پاسخ این پژوهش به سوال فوق، منفی است. کلیدواژه‌ها