جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در پايان نامه حاضر به تحقيق درباره ابعاد تربيتي نامه سي و يکم نهج‌البلاغه و شرح نصايح و وصاياي امام علي(ع) به فرزندش امام حسن(ع) در باره مراتب تزکيه نفس و پرورش روح و جسم اختصاص دارد. نگارنده نخست به تبيين مفهوم تربيت، تعليم، اخلاق، تزکيه، تهذيب و تفاوت آن‌ها با يکديگر پرداخته، سپس اهميت تربيت از ديدگاه اسلام و سيره معصومين(ع) را بررسيده است. آن‌گاه اهداف تربيت از منظر امام علي(ع) را درسه مقوله ارتباط انسان با خدا، با خود و با ديگران خلاصه کرده و شناخت خداوند متعال، تقويت عبوديت و بندگي، متربّي، پرورش اخلاص و تقوا و شکرگزاري و توکل را از هدف هاي اساسي تربيت اسلامي در ارتباطِ انسان با خداوند دانسته است. در فصل سوم نويسنده ابعاد و ساحت‌هاي تربيت از ديدگاه امام علي(ع) را مطرح و در بيان آن ها به اهميت پرورش جسمي، عقلاني، اجتماعي، خانوادگي و عاطفي اشاراتي کرده است. توجه ويژه به مسأله ورزش، تغذيه، نظافت و تحمل سختي ها و شدايد به عنوان راهکارهايي جهت " پرورش جسمي" بيان گرديده است. وي در بيان " تربيت عقلاني" به عاقبت‌انديشي، وقت‌شناسي و استفاده صحيح از فرصت‌ها اشاره کرده و ياد خداوند و مرگ، توبه، و جهاد در راه خدا را از جمله آموزه‌هاي مهم "تربيت ديني" برشمرده و ديدگاه‌هاي امام علي(ع) در نهج‌البلاغه را در اين زمينه تشريح کرده است. زهد و بي‌اعتنايي به دنيا، کنترل زبان و آرزوها، پرهيز از عُجب و خودبيني، پرهيز از طمع، امانتداري، و عفو و گذشت نيز به عنوان راهکارهاي" تربيت اخلاقي" در نامه سي و يکم نهج‌البلاغه مطرح شده است. نگارنده همچنين به مقوله امربه معروف و نهي از منکر، پرهيز از لجاجت، پاي‌بندي پيمان، پيوند با خويشان و مديريت صحيح امور به عنوان آموزه‌هاي" تربيت اجتماعي"، مدارا با زنان، پرهيز از غيرت بي‌جا، مواظبت کردن بر حجاب زن به عنوان آموزه‌هاي "تربيت خانوادگي" و رعايت اموري مانندِ خشم، محبت، شادي و غم و ترس به عنوان آموزه‌هاي" تربيت عاطفي" اشاره کرده و اصول و روش‌هاي تربيت و دستورالعمل‌هاي مهم امام علي(ع) را در نامه ايشان به فرزندش امام حسن بررسيده است.