جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از دیرباز دین و اخلاق دو عنصر مهم و اساسی در زندگی آدمی تلقی شده‌اند و نسبت بین این دو نیز، همیشه مسئلۀ بحث‌برانگیزی بوده و هست. از این‌رو مسئلۀ اصلی و عمدۀ این مقاله نیز بر محور این مسئلۀ اساسی استوار است و برآنیم که دیدگاه وین‌رایت در زمینۀ این پرسش را بررسی کنیم. در همین زمینه نظر وی را دربارۀ نظریۀ اخلاقی کانت، به‌ویژه نظر کانت در خصوص خودآیینی بیان و بررسی خواهد شد و سپس ارزیابی وین‌رایت در باب دلایل له و علیه نظریۀ امر الهی را شرح خواهیم داد. سپس روشن می‌شود که از دیدگاه وین‌رایت نقدهای وارد بر نظریۀ امر الهی را می‌توان پاسخ داد و دلایل بسیاری در دفاع از نظریۀ امر الهی وجود دارد. در نهایت وین‌رایت از طریق مقایسۀ نظریۀ امر الهی با سایر نظریه‌های موجود در باب تبیین رابطۀ دین اخلاق و مسائل اخلاقی، به این نتیجه می‌رسد که نظریۀ امر الهی با وجود کاستی‌هایش، در حال حاضر بهترین نظریه برای تبیین مسائل اخلاقی است. به‌طور کلی چنین به‌نظر می‌رسد که نظریۀ امر الهی نسبت سایر نظریات اخلاقی، از عینیت بیشتری برخوردار است.

ملاصدرا بر اساس اصولي ازجمله اصل جسمانيهالحدوث و روحانيهالبقاء، حركت جوهري و سير نفس بين عوالم سه گانه و اثبات تجرد قوه خيال، ضرورت وجود بدن اخروي و نحوه پيدايش آن و همچنين كيفيت آن را بيان مي كند. طبق ديدگاه او بدن اخروي بدني مثالي است كه عينيت آن با بدن دنيوي بر اساس ملاك اين هماني شخصي روشن مي گردد. در اين ديدگاه بدن مثالي بدني جسماني با ماده متفاوت و متناسب با عالم خيال است كه با فاعليت نفس خلق مي شود. جان هيك نيز با اعتقاد به بازآفريني انسان به عنوان واحد جسمي- رواني توسط قدرت پروردگار و ارائه نظريه بدل، وجود بدن اخروي را اثبات و آن را بدلي مشابه بدن دنيوي با ماده متفاوت، اما غيرروحاني معرفي مي كند. او ملاك اين هماني شخصي را حافظه مي داند و به همين سبب بدن اخروي را بدني جديد و غير از بدن دنيوي تلقي مي كند. در مقام مقايسه، دو ديدگاه داراي نقاط اشتراك و افتراقي هستند كه بر اساس آنها مي توان ديدگاه جان هيك از فيلسوفان سنت ديني مسيحي را به ديدگاه صدرالمتالهين، بزرگ ترين فيلسوف اسلامي، نزديك دانست.

از منظر علمی و منطقی نسبت‌هایی میان دین و اخلاق مفروض بوده است از جمله وابستگی دین به اخلاق و وابستگی اخلاق به دین. این دو مفروض در واقع این پرسش مهم و محوری را مطرح می‌کند که آیا دین به اخلاق وابسته است یا اخلاق به دین؟ مسئله اصلی و عمده این رساله نیز بر محور همین پرسش اساسی استوار است و در همین راستا به بحث از استدلال‌های موجود در نظریه اخلاقی کانت درباره وابستگی دین به اخلاق و نیز استدلال‌های آدامز و کوئین در نظریه امر الهی درباره وابستگی اخلاق به دین می‌پردازد. در نهایت نیز گزارشی مختصر از ارزیابی وین رایت در باب دلایل له و علیه این دو نسبت و به‌طور اخص این دو نظریه به دست داده شده است.