جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چندی از ظهور دین اسلام نگذشته بود که این آیین آسمانی دچار انشعاب شد و به فرق گوناگون تبدیل گردید که مهمترین نمودش را باید در رویارویی دو مذهب تشیع و تسنن دید . تثبیت سیطره سیاسی اهل سنت در پی تاسیس خلافت عباسی باعث گردید تا فرق مخالف و به ویزه تشیع مترصد فرصتی برای به چالش کشیدن اقتدار سیاسی و معنوی خلیفگان سنی باشد . استقرار مقر خلافت در شهر ایرانی بغداد به سال 135 ه ق این فرصت را به شیعیان داد و با تجمیع اقوان و فرق گوناگون در پایتخت اسلام ، تعامل و تقابل شیعه و سنتی به حوزه گفتمان و چالش بین مذهب فقهی و تنحله های کلامی و تضارب افکار و تضارب افکار و اندیشه ها کشیده شد . بغداد به عنوان امام القری جهان اسلام در تسریع روند زایش و توسعه فرق متعدد نقش ایفا کرد و در سده چهارم با تسلط آل بویه شیعی مذهب بر این شهر زمینه رویارویی تشیع و تسنن را به دست داد .