جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در اسلام امور معروف و منکر به وضوح مشخص شده است. شخصی که به دنبال حقیقت می‌گردد جایی به جز قرآن، آن را نمی‌یابد. سخن معصومین نیز راهنمای خوبی برای مفاهیم مبهم است. بنابراین اهل معرفت، با تمسّک به این دو ثقلِ به یادگار مانده از رسول اکرم، به بیراهه کشیده نمی‌شوند. ادبيات نيز در دوره‌های مختلف نقش سازنده‌ی خود را در حفظ و دفاع از اين ميراث گرانبار به خوبی ايفا کرده است. در اين پژوهش مدایح نبوی و مفهوم شناسی مدح و نیز محورهای چهارگانه‌ی موضوع شعر و شاعری (شعر و شاعری مردود و مقبول از منظر قرآن و احادیث و روایات تهمت کفّار علیه پیامبر و پاسخ خداوند به دشمنان حضرت) که در شش سوره به شیوه‌های مختلف به آن پرداخته شده، مورد بررسی قرار گرفته است. تعهّد در ادبیات از منظر فرقه‌های مختلف و از نظر شیعه مورد توجّه قرار گرفته است. همچنين دوره‌های تاریخی ادب عربی و انواع ادبیات و دسته‌بندی شعرا بر اساس پايبندی و تعهّد نيز از نظر دور نمانده است. فصل چهارم که فصل پایانی و اصلی اين نوشتار است، به سير تحولات مدایح نبویو رویکردهای آن: رویکرد روایی تاریخی، روایی- سياسی، اخلاقی-اجتماعی، کلامی-عرفانی وعاطفی، تخیّلی پرداخته است. همچنین این مدایح با آیات و روایات تطبيق داده شده است تا درستی يا نادرستی تمامی رویکردهای انعکاس يافته در مدائح نبوی، به خوبی قابل تشخیص گردد.

در این تحقیق، تلاش شده جایگاه علم و عقل مخاطب در دعوت انبیاء مورد بررسی قرار گیرد.اصلی ترین حقیقتدر جریان آفرینش، هدایت است و ماموران اصلی محقق کردن آن، انبیاء الهی هستند که با شناخت جایگاه علم و عقل مخاطبان خود و استفاده از روشهای مختلف تبلیغی، متناسب با فهم آنها سعی در هدایت ایشان دارند. از این رو تحقیق حاضر ابتدا دعوت نوح() را بررسی می کند. آن حضرت پس از تلاشهای طولانی توانست عده ی معدودی را هدایت کند، که پس از بررسی ویژگیهای قومش از قبیل تکبر، جهل، ظاهر بینی، مسخره کردن، مکر و حیله گری و... و تطبیق آن با آیات و روایات مشخص می گردد، که این ویژگیها، ریشه در پایین بودن سطح علم و عقل مخاطبان وی دارد.سپس به روشهای مختلفی که آن حضرت متناسب با علم و عقل مخاطبان استفاده می کند، پرداخته شده است. این روشها طبق بیان قرآن عبارت از، انذار، ترغیب، اقناع استدلالی و منطقی، استدلال به محسوسات و تصویر پردازی می باشد. اگرچه سماجت آنها باعث شد که آن حضرت در دعوت خود توفیق چندانی کسب نکند.سپس به بررسی جایگاه علم و عقل مخاطبان در دعوت ابراهیم () پرداخته شده که پس از معرفی گروه های مخاطب ایشان، به روشهای گوناگون دعوت متناسب با علم و عقل مخاطبان اشاره شده است. این روشها عبارتند از روش مقایسه، اقرار گرفتن از مخاطب، ایجاد پرسش، رد تقلید در اصول دین، استدلال به محسوسات و اقناع تدریجی که به تفصیل از آن سخن رفته است.در ادامه، جایگاه علم و عقل مخاطبان در دعوت حضرت موسی() مورد واکاوی قرار گرفته است. ابتدا ویژگیهای منفی قوم ایشان یعنی ماده گرایی، خودپسندی، حرص، تکبر و حسادت، بیان شده و با استفاده از آیات وروایات مشخص می گردد که این خصوصیات ریشه در پایین بودن سطح علم و عقل آن قوم دارد. سپس شیوه های مختلف تبلیغی که آن حضرت برای دعوت استفاده می کند از جمله، روش قول لین، دعوت با ارائه ی دلیل، روش انذار، روش تذکر و استفاده از معجزه مطرح شده است.به دلیل اشتراک جامه ی هدف حضرت موسی و حضرت عیسی() قوم حضرت مسیح نیز دارای همان خصایص منفی بودند.روشهای مورد استفاده ی آن حضرت نیز همگی متناسب با جایگاه علم و عقل مخاطبانش بود. از جمله ی می توانبه دعوت بر اساس بینه، بیانات بلیغ، شیوه ی غیر مستقیم، دعوت بر اساس مهربانی، اعزام مبلغ، انذار و تبشیر و بیان صریح اشاره کرد.در پایان تفضل برخی از انبیاء بر سایر پیامبران مطرح وبیان شده است که پیامبر اسلام(ص) به عنوان خاتم پیامبران افضل از همه ی انبیاء می باشد. ایشان ضمن استفاده از روشهای تبلیغی سایر انبیاء، دعوتش را، بر پایه ی حکمت، موعظه ی حسن، و جدال احسن، استوار کردو هر یک از این روشهای را به تناسب فهم گروه های مختلف به کار برد و همین عامل موفقیت بزرگترین سفیر الهی شد.کلید واژه ها : انبیاء، علم، عقل، مخاطب، دعوت.

چکیده ندارد.

ارتباط اسمای حسنای الهی با محتوای آیات در سوره های توبه، هود،یونس و یوسف،موضوع اصلی این تحقیق می باشد.اسمای حسنای مذکور در آخر آیات از دو جهت مورد توجه می باشد: یکی اینکه تنها ترین راه شناخت خداوند، فقط از راه اسما و صفات او برای بشر میسر است و دیگر اینکه قرآن کریم از نزد خدایی نازل شده که حکیم مطلق است و همین حکمت اقتضا دارد که هر واژه را در جای اختصاصی خود قرار گرفته باشد.با توجه به این مطلب، تلاش برای کشف معانی اسمای الهی و هم چنین فهمیدن دلیل و توجیه کاربرد آن در جایی خاص از سوره ها و آیات،حائز اهمیت ویژه می باشد.تمام این تلاش ها بر این پایه استوار است که چینش آیات سوره ها،چینشی الهی باشد و دست بشر از اعمال سلیقه در ترکیب آنها به دور باشد.اسماء حسنای ذکر شده در پایان آیات گاهی با محتوای آیه خود مرتبط است،اما گاهی با آیات قبل و بعد نیز پیوندی ناگسستنی دارد.در این پایان نامه در حد امکان، این ارتباط مبرهن گشته و بیان شده که خاتمه آیات، مخصوصا اسمای حسنای مذکور در آنها، در حکم دلیل و مستندی برای مسائل مطرح شده در آیه و یا آیات مرتبط با هم بوده و ارتباط بین صدر و ذیل آیه کاملا دقیق می باشد و نمی توان با یک بیان کلی از کنار آنها به آسانی گذشت.تلاش نویسنده، در این نوشتار بر این پایه بوده که اسمای الهی هر سوره به طور مجزا بررسی شود.به دلیل اینکه هر کدام از نام های مبارک الهی، نوع رابطه ای که با آیات خود برقرار می کنند، مختص همان آیه می باشد و قابل تسری به آیات همان سوره نیست، چه برسد به سوره های دیگر.

در این پژوهش، «قواعد تفسیر در تفسیر نمونه» برررسی شده است. علم تفسیر مانند هر علمی، نیاز به یک سری اصول و قواعد دارد تا مفسر بر اساس آنها به تفسیر قرآن پرداخته و بتواند مقاصد و مدلول های آیات را کشف کند. این قواعد که پایه های اساسی استنباط در تفسیر محسوب می شوند و مفسر را از خطای در تفسیر باز می دارند، «قواعد تفسیر» نام دارند که می توانند ملاک و معیار ارزشمندی تفاسیر قرار گیرند. تفسیر نمونه، اثر گروهی از نویسندگان با سرپرستی آیت الله مکارم شیرازی، یکی از معروف ترین تفاسیر شیعی قرن حاضر به زبان فارسی است که در این پژوهش سعی شده این تفسیر از حیث رعایت قواعد تفسیر، مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش در سه فصل، تدوین یافته است؛ فصل اول شامل مفاهیم و کلیات، فصل دوم شامل نگاهی به تفسیر نمونه و زندگی نامه آیت الله مکارم شیرازی و سایر همکاران تفسیر نمونه می باشد و در فصل سوم آن که از هفت بخش تشکیل شده است، به ترتیب به بررسی هفت قاعده توجه به قرائت صحیح، توجه به مفاهیم واژگان در زمان نزول، در نظر گرفتن قواعد ادبیات عرب، توجه به قراین، در نظر گرفتن انواع دلالت ها، توجه به قاعده علم و علمی و قاعده احتراز از ذکر بطون برای آیات در تفسیر نمونه پرداخته شده و به دست آمده است که چون نظر آقای مکارم در تفسیر نمونه بر ساده گویی و تفسیر همه پسند بوده است، به بحث قرائت اهمیت چندانی نداده و تفاسیر آیات را بر اساس قرائت مشهور بیان کرده است. در بحث مفردات و معانی واژگان نیز، تقریبا معنی تمام لغات و مفرداتی را که مخاطب عامی نیاز به دانستن آن داشته، اگرچه در حد یک کلمه و ترجمه کوتاه بیان کرده است و این رویه در سراسر تفسیر مشاهده می شود. توجه به ادبیات عرب در این تفسیر کم رنگ تر از لغت است و معمولا در جایی به کار رفته که به فهم بیشتر آیات کمک می کند. تفسیر نمونه که یک تفسیر اجتهادی است، به طور طبیعی از انواع قراین کلام، به خصوص سیاق، آیات و روایات بهره فراوان برده و از انواع دلالت ها به طور ضمنی استفاده کرده است. نگارنده در تفسیر آیات بر اساس دلایل روشن و قطعی و با استدلال کامل پیش می رود و به همین جهت می توان این تفسیر را یک تفسیر مستدلّ و مستند به شمار آورد و بر اساس آن، تفسیر باطنی آیات، جز از طریق قراین روشن و تفسیرهایی که از شخص پیامبر9و امامان معصوم?رسیده را نمی توان جایز برشمرد.