جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شب موعد دیدار با معبود است. از هر طریقی می شود به قرب الهی راه پیدا کرد چه با ذکر و تفکر و چه با شب زنده داری، ما با دعا و مناجات در این زمان می توانیم توشه ی اعمالمان را سنگین تر کرده و قدم به ملک ملکوت بگذاریم. در قرآن مجید هفت بار به شب سوگند یاد شده است و این خود نشانه ی اهمیت شب است در آیات قرآن، کمتر عمل مستحبی را می توان یافت که همچون نماز شب، آیات متعددی درباره ی آن نازل شده باشد. بیش از ده آیه ی قرآن به طور صریح یا ضمنی پیرامون این امر مستحب است. سحرها بهترین زمان برای پیدا کردن خود است و بهترین وقت برای فکر کردن و خواستن از خداوند و قوی کردن توکل ها، از طرفی دیگر، سجده های شبانه یکی از نشانه های بندگان صالح خداست و سحرخیزی و مناجات در شب در سیره ی معصومین وجود داشته چنان که امام علی ( ع) نسبت به شب و تاریکی وحشت انگیز آن دلبستگی و انس و علاقه ای بس شدید اظهار می داشت. همچنین اغلب افراد سحرخیز با نشاط هستند و روحیه ای قوی دارند. پس یاد خدا یکی از سرچشمه های آرامش دل است و این آرامش جز با شب زنده داری و سحرخیزی به دست نمی آید.