جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

محبت اهل بیت پیامبر| یکی از ضروریات دین مبین اسلام است و قرآن نیز در آیه بیست و سوم از سورة شورا به مودت ذوی القربی؛ یعنی پیامبر اکرم| تأکید کرده و آن را اجر رسالت پیامبر اسلام| قرار داده است. در این رساله بر اساس مستندات قرآنی و روایی، ثابت شده است که مصادیق «قربی» اهل بیت مطهر پیامبر اسلام| هستند. ادعای محبت نسبت به هر محبوبی وقتی می تواند صادق باشد که محب از تمام لوازم محبت برخوردار باشد، محبت اهل بیت پیامبر| نیز لوازم و شرایط خاصی دارد که شناخت اهل بیت، الگو گرفتن از ایشان، عمل به دستورات شان، به دست آوردن رضایت اهل بیت، دوستی با دوستان و دشمنی با دشمنان ایشان و همراهی کردن آن ها در اندوه و شادی از مهم ترین لوازم و شرایط آن است. استکمال دین، تقرب به خدا، بهره مند شدن از شفاعت اهل بیت، بخشیده شدن گناهان، برخورداری از امنیت در صحرای محشر، راهیابی به بهشت جاویدان و محشور شدن با اولیای الهی از آثار گران بهایی است که در محبت اهل بیت(علیه السلام) نهفته است.

بررسی علایم محبت اهل بیت و آثار دنیوی و اخروی این محبت از منظر آیات و روایات می باشد. در این رساله نخست با توجه به آیه مودت، ضرورت محبّت اهل بیت(ع) بیان شده سپس علایم و شرایط محبت اهل بیت از جمله شناخت و لزوم الگوگیری و اطاعت از ایشان بررسی گردیده است. در ادامه آثار گرانبهای محبت اهل بیت(ع) از جمله استکمال دین، تقرب به خداوند، بهره مندی از شفاعت، بخشوده شدن گناهان، راهیابی به بهشت و محشورشدن با اولیای الهی مطرح گردیده و دیدگاه زمخشری از مفسران اهل سنت درباره محبّت اهل بیت بیان گردیده است.