جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امام حسین(ع) در سوم یا چهارم شعبان سال چهارم هجری در شهر مدینه دیده به جهان گشود. پدرش علی مرتضی ( ع) و مادرش فاطمه الزهرا(س) می باشد. امام حسین(ع) دارای خصوصیات اخلاقی ممتازی بودند از جمله سخاوت، شجاعت، تواضع، بردباری و ... امام حسین ( ع) مدت هفت سال از دوران کودکی خود را در زمان جد بزرگوار خود سپری کرد و در این مدت رسول خدا(ص) آنچه را از لوح محفوظ پذیرفته بود سر تا پا تمام را در خاطر مبارک حسین و ضمیر روشن او منطبق ومنعکس فرمود و پس از رحلت آن حضرت، مدت سی سال در کنار پدرش امیرمؤمنان(ع) زندگی کرد و در حوادث مهم دوران خلافت ایشان به صورت فعال شرکت داشت. پس از شهادت امیرمؤمنان(ع) در سال چهل هجری مدت ده سال در صحنه ی سیاسی و اجتماعی در کنار برادر بزرگ خود حسن بن علی(ع) قرار داشت و پس از شهادت امام حسن(ع)در سال پنجاه هجری به مدت ده سال، در اوج قدرت معاویه بن ابی سفیان، بارها با وی پنجه درافکند و پس از مرگ وی نیز در برابر حکومت پسرش یزید قیام کرد و حوادث تلخ و ناگواری را پشت سر گذاشتند تا سالام زنده بماند و سرانجام در روز شنبه دهم محرم سال شصت و یک هجری بعد از نماز ظهر به شهادت رسید در حالی که مظلوم و عطشان و صابر بر بلایا بود. سن امام حسین(ع) در آن زمان پنجاه و هشت سال بود. زیارت امام حسین(ع) فضیلت بسیاری دارد چنان که از حضرت صادق(ع) روایت است که فرمودند زیارت حسین بن علی(ع) واجب است بر هر که اعتقاد و اقرار به امامت حسین(ع) دارد.