جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

همانطور که می دانیم یکی از منابع منوّر هدایت بشری کتاب ارزشمند«نهج البلاغه» است و آنطور که شایسته است، از زوایای مختلف، به نکات پند آموز و عبرت آمیز آن پرداخته نشده و هر آنچه در این مورد توسط اندیشمندان و محقّقان محترم در بستر زمان مورد تفحّص و تحلیل واقع شده است به قطره ای از دریای ژرف می ماند. این کتاب در عین اینکه با تمام اعصار سنخیت داشت و مورد لزوم همه دوران ها است، از لحاظ کمی و کیفی باز هم جای تدبر و تحقیق در آن باقی است و لذا اینجانب علیرغم اینکه خود را نسبت به هویدا ساختن کورسؤیی از انوار مشعشع این فروغ بی بدیل ناتوان می بینم، اما انگیزة این خدمت ناچیز مرا بر آن داشت که به موضوع«امثال در نهج البلاغه» بپردازم. در بخش اول از فصل اول این رساله سعی شده است پس از بررسی واژه های«مثل» و«تمثیل» از نظر لغوی و جایگاه آن در ادبیات و بیان«ویژگیهای مثل»، «اقسام مثل»، «غرض از ضرب المثل» به گفتاری در روش صحیح«ترجمه ضرب المثلها به زبانهای دیگر» پرداخته شود و در بخش دوم و سوم، موضوع«امثال در قرآن و نهج البلاغه» به طور کلی مورد بحث قرار گرفته است. فصل دوم و سوم این رساله، بطور مشخص، راجع به امثال موجود در نهج البلاغه است که در فصل دوم، برخی از«امثال قرآنی نهج البلاغه» شرح و تفصیل داده شده است و در فصل سوم«امثال سائره و غیر قرآنی نهج البلاغه» طبق موارد و جایگاهی که حضرات علی(ع) آن امثال را بکار برده اند، فصل بندی شده و برخی از آن امثال در هر بخش مفصلاً مورد بررسی قرار گرفته است.