جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اسراف عبارت است از خرج کردن چیزی در محل خود زیاده از حد لازم ولی تبذیر خرج کردن چیزی است در غیر محل خود و در جای غیر لازم . مقام معظم رهبری درباره اسراف می فرماید « اسراف یعنی تضییع نعمت الهی » یعنی نشناختن قدر الهی بنابراین اسراف هر گونه بیهوده و لغو گرایی و زیاده روی و تجاوز از حد طبیعی در کمیت و کیفیت را گویندو تبذیر؛پاشیدن تخم است و اسراف کار از آن جهت مبذر می گویند که مال را می پاشد و متفرق می کند . فرد مسرف گرچه به ظاهر به اموال خود زیان می رساند اما در حقیقت باعث محرومیت گروهی از مردم در استفاده از نعمتهای الهی می شود . از زشت ترین و معصیت بارترین جلوه های اسراف ، زیاده روی و تضییع در بیت المال مسلمین است. بنابراین طبق احکام و دستورات الهی و اصول و تعالیم عالیه شرع مقدس اسلام ، « انفاق » و احسان و بذل و بخشش در بیت المال و اموال عمومی باید بالسویه و با رعایت عدالت و اعتدال و با در نظر گرفتن « استحقاق » و شایستگی باشد و ازهر گونه اسراف و زیاده روی در آن شدیداً پرهیز شود. از جمله موارد اسراف،که از دیگر جنبه های اسراف، مهمتر است وباید بیشتر مورد توجه قرار گیرد اسراف از جنبه اخلاقی است ، که شامل اسراف در پرستش و اسراف در ولایت واسراف بر نفس و اسراف جوانی است ، که ازعظیم ترین سرمایه های انسان می باشد. و هدر دادن آن باعث خسران عظیم وعذاب اخروی است . ریشه های اسرافکاری جهل و نا آگاهی وبی ایمانی و عقده ها وبیماریهای روانی وتربیت غلط خانوادگی وترویج فرهنگ مصرف گرایی می باشد.وراه نجات از آن پیروی از تعالیم و قوانین اسلام زهد وپارسایی، شکر و راضی بودن به رضای خدا،قناعت و کفاف ، عزت نفس وصرفه جوئی ،شکستن اعتیاده باریاضت و مراقبت های ویژه ،اصلاح الگوی مصرف ،امر به معروف و نهی از منکروتربیت اخلاقی و اسلامی می باشد. پیامد های منفی اسراف شامل زهد وپارسایی،شکر و راضی بودن به رضای خدا،قناعت و کفاف و عزت نفس،صرفه جوئی و قناعت،شکستن اعتیاده باریاضت و مراقبت های ویژه،اصلاح الگوی مصرف،امر به معروف و نهی از منکر،تربیت اخلاقی و اسلامی، سقوط معنوی،مفاسد اخلاقی و رفتاری،محرومیت از هدایت،هلاکت دنیوی،عذاب اخروی می باشد.و پرهیز از اسراف در زمینه اقتصادی، سرمایه های فرد و جامعه را از تلف شدن نگاه داشته، دوام حیات مادی انسان را در هنگام مواجهه با مشکلات زندگی بیمه خواهد کرد و در بعد اخلاقی مبارزه با اسراف فرد و جامعه را قادر می سازد، تا به اساسی ترین مسئولیت انسانی و اخلاقی خود که کمک به مستمندان و همدردی با آنهاست بپردازد دوری ازا سراف است که ضمینه زندگی را همچنان بر پایه محکم اعتدال، نگه می دارد و جامعه را از وقوع جرمهایی از قبیل دزدی، رشوه و کلاهبرداری و پیامدهای آن، محافظت می نماید.