جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این نوشته مطالبی پیرامون دعا و آثار تربیتی آن – در چهار فصل – به نگارش در آمده است. فصل اول: در این فصل به معنای لغوی و اصطلاحی دعا پرداخته شده و مفهوم وحقیقت دعا و تفاوت آن با استعانت را بیان کرده است، و همچنین اهمیت و جایگاه دعا از نظر قرآن، احادیث و دانشمندان بررسی شده است و نمونه هایی از افرادی که به دعا و راز و نیاز با خالق پرداخته اند را ذکر کرده است. فصل دوم: آداب و شرایط اجابت دعا را بیان کرده است. و آن آداب دو قسم اند: 1. آداب و شرایط قبل از دعا؛ 2. آداب و شرایط در حال دعا و نیایش. که با رعایت اینها می توان به اجابت دعا رسید. فصل سوم: استجابت دعا و علل آن و موانع استجابت دعا را بررسی کرده است. کسی که توفیق دعا کردن را پیدا می کند، با صرف نظر از اجابت آن، به هدف دعا، که سخن گفتن با پروردگار است، رسیده و این مقام بندگی را درک کرده است و هر دعایی مستجاب است چرا که خداوند خود آن را تضمین کرده است. با توجه به آیه « اُدعُونی اَستجِب لَکُم» ولی گاهی به خاطر موانعی که وجود دارد مانند گناهان و لقمه حرام و ... دعا مستجاب نمی شود و مقبول درگاه خداوند نمی گردد، که باید برای رسیدن به اجابت، آن موانع را از سر راه برداشت و به اجابت دعا امیدوار بود. فصل چهارم: به تأثیر تربیتی دعا در جسم و روح آدمی و زندگی فردی و اجتماعی انسان با ایمان پرداخته است. که مهمترین این آثار، آرامش در سایه دعا و راز و نیاز با خداست. دعا در پرورش روح انسانها بسیار مؤثر است و او را برای رسیدن به مقام قرب الهی و باز داشتن از معاصی و توجه به ذات اقدس الهی یاری می رساند. و دعا ملاک ارزش انسانها و میزان توجه پروردگار به او است.