جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقاله حاضر در پی اثبات وجود خـدا از طريـق برهـان عليـت اسـت. در نگـاه نويـسندگان قاعـده عليت، اصلی استوار و فرا اثباتی است كه در عين اثبات وجـود خـدا، بـه طـور مـستقيم، پـشتوانه و جانمايه همه براهين كيهان شناختی نيز می باشد. اين برهان در فلسفه جديد غرب مورد چالش هـای فراوانی قرار گرفته است. تئولوژی وفلسفه الهی غرب در مصاف با اين چالش ها چندان كاميـاب نبوده است؛ اما فلسفه اسلامی توان بالايی از خود نشان داده و در برابر همه اشـكالات فـراز آمـده است. از اينرو، كوشيده ايم پس از طرح برهان عليت، مهمترين اشـكالات انديـشمندان غربـی را ذكر نموده و با تكيه برمبانی فلسفه اسلامی آنها را پاسخ گوييم.

آیا جامعه اصیل است و وجود حقیقی و مستقل دارد؟ دراین باره دیدگاه های مختلفی وجود دارد. این مقاله مساله فوق را از نگاه شهید مطهری، استاد مصباح یزدی و آیت اله جوادی آملی می کاود.شهید مطهری، هم من فردی و هم من جمعی را اصیل می انگارد و جامعه را از وجود حقیقی، مرگ و حیات و روح واحدی برخوردار می داند که در افراد حلول کرده و من جمعی آنهاست؛ اما استاد مصباح فقط فرد را اصیل انگاشته و جامعه را امری اعتباری و دارای وحدت ماهوی می داند. آیت اله جوادی آملی وجود اعتباری را مرتبه نازلی از وجود حقیقی می داند و این مرتبه از وجود را برای جامعه، قطعی می داند. ایشان نسبت به مرتبه وجودی فراتر از آنچه مطابق با نظریه اصالت جامعه باشد، نظر صریحی ندارد.بنابراین، سیر بحث در میان این متفکران، چنین است:جمع گرایی معتدل¬فردگرایی ناب¬ وجود حقیقی نازل