جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در اقلیم کشاورزی، شناخت ویژگی های اقلیمی هر منطقه به منظور تطابق داشتن آن با کشت هر گیاه و در نظر گرفتن احتمال رخدادهای نامطلوب جهت جلوگیری از آسیب های گیاهی و بالا بردن تولید حایز اهمیت است. این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی - میدانی در سال 1382-1381 به مدت یکسال در منطقه برخوار اصفهان انجام شد. پس از جمع آوری اطلاعات لازم از منابع و سازمان های مختلف، با ایجاد یک باغ آزمایشی کشت پسته، اقدام به دیده بانی های فنولوژی و هواشناسی گردید. آنگاه داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای Ecxel و SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های این تحقیق نشان داد که بر حسب دمای موثر طول دوره فعالیت بیولوژی پسته در این منطقه 257روز می باشد که در این مدت گیاه در مجموع 4134.6 درجه - روز حرارت در فازهای مختلف نیاز دارد. در طول دوره مذکور بارش و تابش بعنوان دو عنصر اقلیمی محدودکننده فعالیت بیولوژی گیاه پسته مورد شناسایی قرار گرفتند، در صورتیکه مقدار رطوبت نسبی هوا و نوع خاک ها چنین محدودیتی ایجاد نکردند. پیش بینی تاریخ احتمالی آغاز، طول و توسعه هر فاز فنولوژی و همچنین روبرو شدن با سرمای بهاره و پیش رس پاییزه در منطقه از دیگر یافت ههای این تحقیق است. اگرچه درجه حرارت عامل شروع کننده و محرک فرآیندهای بیداری و رشد هر گیاه در دوره فعالیت بیولوژیکی محسوب می شود، اما همین عامل می تواند باعث توقف و یا نارسا شدن رشد گردیده و یا به طور کلی نابودی آن را موجب شود. شناخت درجه حرارتهای لازم و مطلوب در هریک از فازهای فنولوژی و درجه توسعه هر فاز با توجه به مجموع واحدهای حرارتی کسب شده و نیز آستانه های حداقل و حداکثر محدوده طاقت گیاه و نیز میزان رطوبت نسبی و آب مورد نیازآن مسایلی است که باید برای کشت هر گیاه در نظر گرفته شود. علاوه بر آن ویژگی های خاک نیز از موضوعاتی است که در بررسی های محیط باید مد نظر قرار گیرد.

بهبود شرایط زیست انسان و ارایه راه کارهای صرفه جویی انرژی و کاربست آن در بخش ساختمان و مسکن نیازمند شناخت و طبقه بندی زیست اقلیم انسانی است. هدف این تحقیق ارایه یک گروه بندی جامع زیست اقلیمی ا ست که شرایط سرد و گرم روزانه را در تمام ماه های سال و در تمام ایستگاه های استان اصفهان بصورت یکجا مورد ملاحظه قرار دهد و با مقادیر واقعی دما و رطوبت که از عوامل اصلی کنترل کننده شرایط اقلیمی هستند و در اکثر روش ها نیز بعنوان پارامترهای پایه برای تعیین شرایط زیست اقلیمی مورد استفاده قرار می گیرند انطباق داشته باشد. در این مطالعه سعی گردید چهار روش طبقه بندی زیست اقلیم انسانی ماهونی، ترجونگ، اولگی و گیونی که معمولا اساس تصمیم گیری های طراحی ساختمان منطبق با اقلیم هستند برای طبقه بندی زیست اقلیم انسانی استان اصفهان آزمون شود. بدین منظور از روش تحلیل خوشه ای برای انجام طبقه بندی زمانی-مکانی و از روش تحلیل واریانس یک طرفه برای پایایی گروه بندی بهینه استفاده شده است، که در این پژوهش بهترین روش طبقه بندی زیست اقلیمی برای استان اصفهان روش گیونی تشخیص داده شده و بر اساس روش مذکور استان اصفهان به پنج منطقه زیست اقلیم انسانی مجزا طبقه بندی گردید.

گاز ازن در سال 1839 توسط شونباین کشف شد و تا سال 1850 کسی نمی دانست که این گاز یکی از گازهای تشکیل دهنده جو است. ازن در حدود 6´10-6 درصد از حجم هوا را تشکیل می دهد و به صورت ناهمگن در جو توزیع شده است. حدود ده درصد آن در تروپوسفرو نود درصد دیگر در استراتوسفر موجود می باشد. چون ازن فراوانترین اکسیدکننده فتوشیمیایی موجود در جو است استاندارد ملی کیفیت هوا ی امریکا بر اساس آن تنظیم شده است. بر اساس این استاندارد حضور ازن در غلظت های بیش از 0.12 قسمت در میلیون در سطوح پایینی جو خطرناک خواهد بود وجود مقادیر بالاتر بیانگر تولید ازن توسط منابع انسانی است. ازن تروپوسفری در سطح زمین یک آلاینده محسوب می شود زیرا در تبدیل آلاینده های اولیه به آلاینده های ثانویه نقش موثری ایفا می نماید.در این پژوهش اطلاعات ده ساله ازن کلی شهر اصفهان از سال 1995 تا 2005 میلادی و اطلاعات ازن سطحی در سال 2002 میلادی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از انجام پژوهش تعیین متغیرهای جوی موثر بر غلظت ازن کلی و سطحی می باشد. در انجام این پژوهش از روش های آماری استفاده شده و ابزار تحلیل نرم افزارهای SPSS و EXCEL است. نتایج بیانگر این نکته است که توزیع ازن کلی رابطه معنی داری با پایداری وضعیت جوی نداشته و بیشتر تحت تاثیر دما و سرعت باد در لایه های فوقانی به ویژه لایه 50 میلی باری می باشد. توزیع ازن سطحی هم بستگی بیشتری بامتغیرهای آب و هوایی سطح زمین دارد به ویژه افزایش دما و ساعت آفتابی سبب تولید ازن بیشتر در سطح زمین است.