جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جامعه با خواسته‌های نامحدود و منابع محدود، عرصه تقابل نیروهای اجتماعی برای بیشینه‌سازی منافع شخصی واقع می‌شود و دولت به مثابه عمده‌ترین نهادی که خط مشی‌ها و اعمالش بر تحقق عدالت اجتماعی یا بی‌عدالتی در جامعه موثر است، وارد عمل می‌شود و ذات قانون مقید به تحقق عدالت فرض می‌شود. از سوی دیگر مجموعه‌های سازمانی در حکم اجزاء پیکره یک نظام هستند که در جهت بر آوردن آرمانهای سیاسی که توسط حکومتها ارائه می‌شود فعالیت می‌کنند. در نتیجه مدیریتهایی چون کلاسیک و نئوکلاسیک که براساس افزایش کارآئی و بازده انجام کار ولی نهایتاً بالا بردن میزان سود حاصله برای موسسات و سازمانها طراحی شده‌اند. این پژوهش با عنوان «مطالعه تطبیقی جایگاه عدالت در مدیریت اسلامی و مکاتب مدیریتی غرب» انجام گرفته، سعی نموده است با مطالعه سبکهای مدیریتی و بررسی مدیریت اسلامی عدالت را که معیار عملکرد در سیستم اسلامی است در مکاتب مدیریتی غرب نیز جستجو کند. در این تحقیق تعریفی از «عدالت بر مبنای حق» براساس آیه 159 سوره اعراف بعنوان عدالت حق مدار ارائه شده و تئوریهای مدیریتی کلاسیک و نئوکلاسیک با تأکید بر موضوع عدالت مورد تحقیق قرار گرفته است. مشخص شد که بین تفکر سیستم حاکم و نوع مدیریت اعمال شده، رابطه‌ای دو سویه برقرار است؛ یعنی هر زمان که سیستم فکری در جایگاه حاکمیت جامعه‌ای قرار می‌گیرد، جهت نیل به آرمان سیاسی که ارائه شده، قدم بر می‌دارد و می‌توان آن را در هر حرکت در مجموعه‌ای جستجو کرد. بدین ترتیب مکتب کلاسیک و نئوکلاسیک در سایه این تفکر، که قدرت والاترین ارزش است و زرمندان از قدرتمندترین افراد جامعه هستند، با محوریت افزایش سود پا به عرصه حیات گذاشت.