جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله می‌کوشد شبکه مفهومی زیبایی در قرآن کریم را شناسایی کرده، مؤلفه­های کلیدی زیبایی و زیبانمایی را از آن استنباط و دلالت­های آن­ برای حیطه هدف­گذاری برنامه­ریزی درسی را استخراج کند. در این پژوهش برای تأمین اهداف فوق از روش توصیفی- تحلیلی محتوای متن استفاده و سپس یافته­های تحقیق توسط صاحب­نظران به کمک اجرای پرسشنامه اعتباریابی شده­است. بر مبنای این پژوهش دلالت­های استخراج شده از شبکه مفهومی زیبایی در قرآن کریم برای حیطه هدف­گذاری برنامه درسی در دو دسته قابل تقسیم هستند که مهمترین آن­ها عبارتند از: 1. درک، باور و توجه به زیبایی‌های حق، کلام حق، جهان آفرینش (اعم از آفاق و انفس) به منزله تجلیات حق؛ زیبایی­های اعتقادی و عملکردی برای نورانی کردن درون و برون؛ تزیین زشتی­ها توسط شیطان؛ زشتی­های اعتقادی و عملکردی به عنوان عامل ظلمانی شدن درون و برون؛ 2. پرورش مهارت­های رضایتمندی از خالق زیبایی­ها؛ لذت بردن از زیبایی­های حق، کلام او، جهان آفرینش (اعم از آفاق و انفس) به منزله تجلیات او؛ لذت بردن از زیبایی­های اعتقادی و عملکردی؛ تنفر از زیبایی­های کاذب اعتقادی و عملکردی ظلمت­آفرین؛ تعامل عاطفی و معنوی با زیبایی­ها؛ توانمندی­های مشاهده غیر عینی و غیر مادی (درک باطنی)؛ پرورش مهارت­های تولید مصنوعات زیبا؛ پرورش فضایل اخلاقی و تهذیب نفس و پرهیز از رذایل اخلاقی.