جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف: هدف پژوهش حاضر، ارزیابی تأثیر روایت درمانی مسیر شغلی بر ارتقاء تأمل بر پروژۀ زندگی و حس پیوستگی در دانشجویان فارغ‌التحصیل دختر دانشگاه حضرت معصومه(س) بود. روش: طرح پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون – پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش شامل کلیه دانشجویان فارغ‌التحصیل در مقطع کارشناسی در طی سال‌های تحصیلی 1398-1399 بودند. تعداد30 نفر از فارغ‌التحصیلان داوطلب که نمره‌ای کمتر از نقطه برش در مقیاس تأمل بر پروژۀ زندگی و مقیاس حس پیوستگی کسب کردند انتخاب و بر اساس نمونه‌گیری تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام با 15نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 9جلسه هفتگی( هر جلسه90دقیقه ) روایت درمانی مسیرشغلی ککران (1997) را دریافت کردند اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکردند. داده‌های پژوهش با استفاده از مقیاس تأمل بر پروژۀ زندگی و مقیاس حس پیوستگی پیش از شروع مداخله و پس‌ازآن، از افراد هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری 23-SPSS و روش تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد روایت درمانی موجب افزایش تأمل بر پروژۀ زندگی و حس پیوستگی می‌شود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که روایت درمانی مسیر شغلی می‌تواند به‌عنوان روش مداخله‌ای مناسب برای ایجاد حس طرحمندی در فارغ‌التحصیلان با محوریت تأمل بر پروژۀ زندگی و حس پیوستگی به کار رود.