جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بی تردید از جمله مهمترین آموزه های جزمی کلیسای کاتولیک آموزه خطاناپذیری پاپ است. این آموزه در شورای واتیکانی اول به تصویب رسید و قانونی شد. کلیسای کاتولیک بر این باور است که وقتی پاپ از موضع ریاست بر کلیسا در باب موضوعات ایمانی و اخلاقیات برای کل کلیسا سخن می گوید،از خطا و اشتباه مصون است و بر تک تک مسیحیان است که از سخنان، احکام و بخشنامه های او تبعیت کنند. به عقیده کلیسا هر کس نسبت به این آموزه موضع گیری منفی داشته باشد سزاوار تکفیر است. هانس کونگ، الاهیدان کاتولیکی، از جمله منتقدین این آموزه است. وی معتقد است که کلیسا همواره خطا و اشتباهاتی داشته است، اما به رغم آن تحت مراقبت روح القدس بوده، از مسیر حقیقت خارج نشده است؛ از این رو تنها خدا و کلمه او عیسی خطاناپذیر هستند. اما نسبت به کلیسا که پاپ را نیز در درون خود دارد، پیشنهاد می کند که به جای واژه Infallibility از واژه Indefectibility به معنای مصون از زوال و نابودی استفاده گردد. بر این پایه کونگ به نقد این آموزه پرداخته، در سال 1970 کتابی با عنوان خطاناپذیری؟ پرسشی بی پاسخ را نگارش کرد. این کتاب با واکنش های زیادی در کلیسا مواجه شد، مورد انتقاد شدید واتیکان قرار گرفت و به دنبال آن مجمع دکترین ایمان جواز تدریس هانس کونگ در درس الهیات را لغو و اعلام کرد که وی صلاحت الاهیدان کاتولیک بودن را از دست داده است. در این رساله ما با طرح این سؤال که آیا پاپ خطاناپذیر است یا نه؟ ابتدا به بررسی پیرامون آموزه خطاناپذیری پاپ پرداخته و سپس دیدگاه کونگ را در این زمینه طرح می کنیم.