جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تاریخ فلسفه آلمان در قرن نوزدهم معمولاً بر نیمه اول آن متمرکز است - زمانی که هگل، ایده آلیسم و رمانتیسیسم غالب بودند. در مقابل، باقی مانده قرن، پس از مرگ هگل، نسبتاً نادیده گرفته شده است، زیرا به عنوان دوره ای از رکود و افول تلقی شده است. اما فردریک بیزر استدلال می‌کند که نیمه دوم قرن در واقع یکی از انقلابی‌ترین دوره‌های فلسفه مدرن بود، زیرا ماهیت خود فلسفه قابل استفاده بود و فقدان قطعیت منجر به خلاقیت و شروع دوره جدیدی شد. در این تاریخ مختصر و مبتکرانه فلسفه آلمان از 1840 تا 1900، بیزر نه بر موضوعات یا متفکران فردی، بلکه بر پنج بحث بزرگ آن دوره تمرکز می کند: بحران هویت فلسفه، مناقشه ماتریالیسم، روش ها و محدودیت های تاریخ، مناقشه بدبینی. ، و Ignorabimusstreit. شوپنهاور و ویلهلم دیلتای نقش مهمی در این مناقشات بازی می کنند، اما بسیاری از چهره های نادیده گرفته شده از جمله لودویگ بوشنر، یوگن دورینگ، ادوارد فون هارتمان، ژولیوس فراونشتاد، هرمان لوتزه، آدولف ترندلنبورگ و دو زن به نام های آگنس تاوبرت و اولگا پوبرت، نقش مهمی دارند. در تاریخ های فلسفه کاملاً فراموش شده است. نتیجه، روایتی جدید گسترده، بدیع و شگفت‌انگیز از فلسفه آلمان در دوره حساس بین هگل و قرن بیستم است.

ترجمه ماشینی : "خواندن هگل به اندازه کافی دشوار است که هر تلاشی برای فهمیدن او می تواند قدردانی علاقه مند به او را به همراه داشته باشد. کار چارلز تیلور به ویژه برای من در این زمینه مفید بوده است. بیزر در اینجا واضح ترین شرح از تعداد انگشت شماری از هگل را نوشته است. مضامین مشخصی که من (در مواجهه نسبتاً محدودم با ادبیات هگل) با آنها مواجه شده‌ام، نقطه قوت او قرار دادن هگل (و دیگر ایده‌آلیست‌های آلمانی) در بافت محیط فکری بی‌واسطه‌شان، از کانت تا بسیاری از کانتی‌های فراموش‌شده و پس از آن است. کانتی‌ها و ضدکانتی‌ها از طریق رمانتیک‌های آلمانی تا ایده‌آلیست‌ها. این بسیار آموزنده است، و او موفق می‌شود ارجاعات رمزگونه در آثار هگل به ایده‌های پیشینیان و معاصرانش را بشکند. هگل در حال حاضر از چه جنبه هایی مرتبط است -- در واقع، او برعکس عمل می کند و خواننده را در پایان کتابش با درک بسیار بهتری از نحوه انطباق هگل با تاریخ فکری رها می کند، اما متعجب است که چرا این دانش باید موضوع."

ترجمه ماشینی : کمتر متفکری در تاریخ فلسفه بحث برانگیزتر از هگل است. او به عنوان یک شارلاتان و تاریک اندیش کنار گذاشته شده است، اما همچنین به عنوان یکی از بزرگترین متفکران در فلسفه مدرن مورد ستایش قرار گرفته است. هیچ کس علاقه مند به فلسفه نمی تواند او را نادیده بگیرد. این جلد تمام جنبه های اصلی کار هگل را در نظر می گیرد: معرفت شناسی، منطق، اخلاق، فلسفه سیاسی، زیبایی شناسی، فلسفه تاریخ، فلسفه دین. توجه ویژه ای به مشکلات در تفسیر هگل معطوف شده است: وحدت پدیدارشناسی روح. ارزش روش دیالکتیکی؛ وضعیت منطق او; ماهیت سیاست او آخرین گروه از فصل ها به میراث پیچیده تاریخی هگل می پردازد: توسعه هگلیسم و رشد آن به یک مکتب چپ و راست. رابطه هگل و مارکس؛ و پیوندهای ظریف بین هگل و فلسفه تحلیلی معاصر.