جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از پژوهش حاضر، معرفی طرح کایزن و تطبیق تحولات اداری سازمان حج و زیارت بااین طرح و تاثیر آن بر رضایت شغلی است. بنابراین، دوفرضیه مورد آزمون قرار می گیرد: ‎۱) تحولات اداری انجام شده درسازمان حج و زیارت با طرح کایزن مطابقتدارد. ‎۲) تحولات اداری انجام شده در سازمان حج و زیارت در افزایش رضایت شغلی کارکنان نقش داشته است. روش تحقیق در این رساله، تلفیق از دوروش کتابخانه ای و پیمایشی است و اطلاعات از طریق فیش برداری، پرسشنامه و مصاحبه گردآوری شده است. پایان نامه حاضر در چهار فصل تنظیم شده است: فصل اول مربوط به کلیات تحقیق است که به بیان اهمیت، هدف، فرضیات، محدودیتها و روش تحقیق می پردازد. فصل دوم به ادبیات موضوع اختصاص دارد که دردو گفتار ارائه می گردد. گفتار اول بطور مبسوط به تشریح مفهوم کایزن، تاریخچه اهمیت و تبیین ابعاد گوناگون کایزن می پردازد. در گفتار دوم، با بیان تعاریف مختلف از رضایت شغلی، تئوریهای رضایت شغلی و عقاید صاحبنظران در این زمینه مورد بررسی قرار می گیرد. فصل سوم، به چگونگی جمع آوری اطلاعات، روش تحقیق و آزمون فرضیه ها اختصاص دارد. سرانجام، فصل پایانی، نتایج بدست آمده از تحقیق و نیز پیشنهادهای ارائه شده را بیان می کند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان می دهد، آنچه در سازمان حج و زیارت اتفاق افتاده است با کایزن مطابقت دارد و رضایت شغلی کارکنان در خلال این تحولات افزایش یافته است. آزمونهای همبستگی پیرسون و اسپیرمن نیز نقش کایزن در افزایش رضایت شغلی کارکنان را تائید می کند. آنچه در اینجا مهم است اینکه جنبه هایی از کایزن ضمن اینکه به وقوع پیوسته، اما از درجه کمی برخوردار است که می توان به عنوان شاخص ترین مورد" مشارکت در تصمیم گیری" را نام برد که به نوبه خود بر روی رضایت شغلی هم اثر خود را گذاشته است. مطالعات و مصاحبه های پژوهشگر نشان می دهد که در سطح مدیران، این مشارکت در تصمیم گیری به مورد اجرا گذاشته می شود و مدیریت عالی سازمان با استفاده از همین پیشنهادها بسیاری از دستورالعملهای و خطی مشی ها را تعیین نموده است. منظور نگارنده از مشارکت در تصمیم گیری و مشارکت در بهبود، مشارکت در سطوح پایین تر و در سطح کارکنان است. باید به این عقیده توجه داشتت که کارکنان منابع سرشاری از پیشنهادها هستند که می توان با بهره گیری از آن در راه بهبود هرچه بیشتر سازمان گام برداشت. با پیاده شدن چنین طرحی نگارنده انتظار دارد رضایت شغلی در آن چند مورد هم که دچار کم رنگی است به طور مطلوب حاصل شود. تکمیل نظام مشارکت و استفاده از پیشنهادهای کارکنان رده پایین مهمترین پیشنهاد تحقیق می باشد.

هدف این تحقیق، بررسی سبک رهبری حضرت امام خمینی(ره) دررابطه با گروههای غیر رسیمی و تبیین الگوی مربوطه با استفاده از منابع کاملا" مستند می باشد. روش عمده تحقیق در این رساله، روش کتابخانه ای است که اطلاعات از طریق فیش برداری و دربرخی موارد نظر خواهی و مصاحبه گردآوری شده است . فرضیه های تحقیق عبارتند از: استفاده صحیح و موثر از گروههای غیر رسمی می تواند در جهت تقویت سبک مطلوب رهبری موثر باشد ‎۲) حضرت امام خمینی (ره) از مناسب ترین سبک رهبری مطلوب در رابطه با گروههای غیر رسمی برخوردار بوده ودردوران انقلاب اسلامی به ویژخ دهه بعد از پیروزی انقلاب کاملا" مناسب و منطقی با گروههای غیر رسمی برخورد کرده اند.نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد، کار این گروههای غیر رسمی در یک نظام به هیچ وجه نباید نادیده گرفته شود. بلکه چه در سطح خرد سازمانی و یا سطح کلان کشوری، گروههای غیر رسمی می توانند در دتسیابی نظام به اهداف عالی، نقش مهمی ایفاء نمایند. دربررسی سبک رهبری حضرت امام در رابطه با گروههای غیر رسمی مشخص گردید که ایشان از رهبرانی هستند که به لزوم وجود و شکل گیری گروههای غیر رسمی دریک نظام اعتقاد دارند. همچنین بررسی سبک رهبری حضرت امام نشان می دهد که ایشان جدا" خواستار تعیین چارچوب وظایف و حیطه عمل مشخص برای گروههای غیر رسمی هستند. هرگونه تخطی از وظایف منطقی و معقول گروه غیر رسمی که خلاف موجودیت نظام باشد از دیدگاه امام نابخشودنی و مستحق شدیدترین برخورد ممکن است. از دیدگاه امکام، گروههای غیر رسمی می توانند به فعالیت مطلوب خود ادامه دهند که هرچه بیشتر از پایگاه مردمی برخوردار باشند. وجود الزام مذهبی و اعتقاد کامل به دین اسلام و التزام عملی به آن حتما" باید در گروههای غیر رسمی مشهود باشد. کارگزاران نظام باید اجازه دهند، هر گروه غیر رسمی لااقل یک مدت آزمایشی را ازلحاظ فعالیت طی کنند و سپس در مورد آن تصمیم گیری نمایند. امکان تماس رهبران و مسئولان بلند پایه هر گروه غیر رسمی با مسئولان اجرایی کشور وجود داشته باشد. همچنین بررسیها نشان می دهد که حضرت امام در سبک در رهبری خود سعی کرده اند بعضی از ماموریتها و وظایف ویژه را به گروههای غیر رسمی شناخته شده و موفق محول نمایند. حضرت امام قائل به تبدیل گروههای غیر رسمی اجرایی به گروههای رسمی براساس یک برنامه ریزی مشخص و درعین حال کوتاه مدت بوده اند، و درنهایت حضرت امام بر ضرورت حفظ جنبه غیر رسمی این گروهها و تشکلها تاکید داشته و اعتقاد داشتند که گروههای غیر رسمی تازه رسمی شده باید همچنان الگوی موفق کاری خود را حفظ نمایند.

هدف از تحقیق حاضر، شناخت سبک رهیری پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) براساس آثار شهید مطهری می باشد. تحقیق سعی در پاسخگویی به این سوالات دارد که آیا رهبران اسلامی دارای سبک رهبری واحد بودند که صرف نظر از شرایط آن اعمال می نمودند؟ و آیا برحسب ماهعیت موضوع مورد نظر، سبک رهبری رهبران اسلامی متفاوت بوده است ؟ بر اساس سوالات فوق دوفرضیه ارائه و بررسی می شود که عبارتند از: ‎۱) رهبران اسلامی - پیبامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار ع- دربرخورد با دودسته مسائل اصولی و مسائل شخصی، دارای دوسبک متفاوت رهبری بودند. ‎۲) سبک رهبری رهبران اسلامی صلابت و قاطعیت در مسائل اصولی و نرمش و انعطاف در مسائل شخصی بوده است. تحقیق حاضر بااستفاده از روش کتابخانه ای و تحلیل محتوا انجام شده و مطالب آن در پنج فصل به شرح ذیل تنظیم شده است: فصول اول و دوم، به ترتیب اختصاص به طرح و ادبیات تحقیق دارند. در فصل سوم باعنوان " روش شناسی تحقیق" ، چگونگی بکارگیری تکنیک تحلیل محتوا، تعیین مقوله ها و طبقه بندی مضمونهای اصلی متن در مقوله های مربوطه، اعتبار و راستی مقوله ها مورد بررسی قرار می گیرد. درفصل چهارم، نحوه گردآوری اطلاعات بیان شده و به منظور بررسی فرضیات تحقیق، مجموع کلا مضامین استخراج شده و بااستفاده از جداول مروبطه، مورد تجزیه و حلیل قرار می گیرند.بالاخره در فصل پنجم، نتیجه گیری و پیشنهادهای تحقیق بیان می شود. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از تائید هردوفرضیه تحقیق است. بنابراین ، رهبران اسلام- پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع)- دربرخورد با دودسته " مسائل اصولی " و " مسائل شخصی" دارای دوسبک متفاوت رهبری بوده اند. سبک رهبری رهبران اسلامی" صلابت و قاطعیت در مسائل اصولی و نرمش و انعطاف در مسائل شخصی"می باشد، به عبارت دیگر، آنها درقبال مسائلی که مربوط به حق الله و حق الناس می باشد، صلابت و قاطعیت داشته و اجازه نمی دادند به هیچکدام از آنها خدشه ای وارد بشود. زیرا این مسائل برای آنها اصالت داشته و از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. اما در قبال مسائلی که مربوط به شخص خودشان می شد، نرمش و انعطاف داشته اند، یعنی درراه تحقق اهداف و انجام رسالت الهی خود، زیانهای مادی و غیر مادی را به جان خریده و از منافع مادی مربوط به خود ، چشم می پوشیدند.درپایان تحقیق، پیشنهادهایی به سایر محققان و پژوهشگران و همچنین رهبران جوامع اسلامی ارائه شده است.