جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

لودیگ ویتگنشتاین، در سال 1889م در خانواده‌ای اصالتا یهودی‌تبار در وین زاده شد، در 19 سالگی برای تحصیل در رشتۀ مهندسی به منچستر رفت؛ اما در سال 1911 علاقه‌اش به فلسفۀ ریاضیات معطوف شد و برای مطالعه زیرنظر برتراندرسل به کمبریج رفت. وی از سال 1912 تا 1917 مشغول نوشتن کتاب تراکتاتوس بود که در کتاب حاضر موضوع مورد بحث است. ویتگنشتاین در آن زمان که مشغول خدمت در ارتش اتریش بود، بخش اعظم نگارش را انجام داد و بعدها آن را کامل کرد. او در فلسفه تا حد زیادی از فرگه و راسل تأثیر پذیرفته ‌است. وی با کتاب تراکتاتوس تأثیری عظیم بر فکر فلسفی قرن بیستم نهاده‌ است؛ اثری به غایت پیچیده که فهم آن مستلزم تلاش بسیاری است. از آن جایی که نگارندۀ کتاب حاضر برجسته‌ترین شاگرد ویتگنشتاین بوده‌ است، این اثر بسیاری از پیچیدگی‌های تراکتاتوس و نحلۀ فلسفی متاثر از آن را روشن می‌نماید.

بن اندیشه ویتگنشتاین: کتاب «چگونه ویتگنشتاین بخوانیم» نوشته ری مانک درواقع مجلدی تازه از مجموعه چگونه بخوانیم است که بر ایده ای ساده اما تازه استوار است. هر کتاب این مجموعه به نحوی به خواندن نوشته های یک متفکر در محضر استادی کارآشنا می ماند. هر نویسنده حدودا ۱۰ قطعه کوتاه از کارهای متفکری را برمی گزیند، سپس مو به مو آن را حلاجی می کند تا اندیشه های محوری شان را بازنماید و بدین وسیله درهای ورود به کل یک جهان فکری را به روی خواننده بگشاید. البته کتاب ها صرفا کشکول هایی حاوی مشهورترین بندهای آثار یک متفکر یا بزرگ ترین موفقیت های او نیست، بلکه مجموعه ای از سرنخ ها یا کلیدهایی را به خوانندگان ارایه می دهند تا بتوانند خود ادامه راه را بپیمایند و کشف های تازه کنند. لودویک ویتگنشتاین نیز بنا به توافقی همگانی، یکی از بزرگ ترین و تاثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم است. معهذا این توافق در همین جا متوقف می ماند. مساله چگونه خواندن او، از همان انتشار نخستین کتابش یعنی «رساله منطقی- فلسفی» در سال ۱۹۲۱ به بعد، باعث بگومگوی فراوانی شده است. هیچ اتفاق نظری وجود ندارد که تراکتاتوس را چگونه باید تفسیر کرد، اثر بعدی اش یعنی «پژوهش های فلسفی» را چگونه باید خواند و تا چه اندازه پژوهش ها تراکتاتوس را بی اعتبار می سازد. در این شرایط انتشار کتابی موسوم به چگونه ویتگنشتاین بخوانیم بی اندازه اهمیت پیدا می کند. در بخشی از کتاب می خوانیم: «هرچند موضوع نوشته های ویتگنشتاین مشابه موضوعات مطرح شده از سوی سایر فیلسوفان تحلیلی- ماهیت منطق، مرزهای زبان، تحلیل معنا- است، اما او این کار را به سبکی شاعرانه انجام داد؛ همین امر، کار او را از سایر همتایانش متمایز می سازد و پرسش از چگونه خواندن ویتگنشتاین را به پرسشی بجا بدل می کند. بنا به استدلال ری مانک، در بن اندیشه ویتگنشتاین عزمی راسخ برای مقاومت در برابر علم گرایی عصر ما و نوعی تاکید بر انسجام و خودسامانی اشکال غیرعلمی فهمیدن وجود دارد. ویتگنشتاین تلاش می کرد روشن سازد که فهم مورد نظر ما در فلسفه شبیه به فهم ممکن ما از یک فرد، یک قطعه موسیقی و یا یک شعر است.» خود لودویگ ویتگنشتاین نیز در توصیف خود می گوید «خلاصه نگرش من به فلسفه این است: فلسفه باید به صورت اثری منظوم نوشته شود.» کتاب «چگونه ویتگنشتاین بخوانیم» نوشته ری مانک و ویراستاری سایمون کریچلی با ترجمه همایون کاکاسلطانی در ۱۲۷ صفحه توسط نشر نی منتشر شده است. (منبع: https://www.magiran.com/article/3869653)