جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله مشتمل است بر سه گفتار در مورد خلقت انسان ، ترکیب وجود انسان و نحوه تقرر آدمی در جهان . در هر دفبار موضوعات فوق به طور تطبیقی بین ادیان یهودی ، مسیحی ، مزدائی، هندوئی و بودائی به بحث گذاشته شده و با موشکافی در آراء هر دین تحلیل شده اند. گفتار نخست درباره نخستین وجود انسان یا نخستین زوج آدمی ، نحوه تکوین آنها و چگونگی هتوط بشر تا به وضعیت فعلی بحث میکند گفتار دوم به بررسی چگونگی نفس و رابطه آن با تن و قوای روحانی انسان در دینهای مختلف میپردازد و گفتار سوم به مسائل اساسی انسانی که همیشه برای آدمی معما و معضلی بوده اند توجه میکند – مسائلی از قبیل جبر یا اختیار ، رنج یا خوشی ، مرگ ، خیر و شر ، تنهایی یا همبستگی ، تباهی وجود انسان و در پایان هر گفتار نیز تحلیل آراء و تطبیق جزء به جزء معتقدات دینی آورده شده است.

زندگی فردی و اجتماعی ابعاد گوناگون دارد و زندگی عامه با همه سادگی ظاهری آن، از پیچیدگی بی نهایتی برخوردار است. از لحظه تولد، بلکه از بارداری و حتی از آرزوی بارداری گرفته تا نامگذاری، گذران دوران طفولیت و جوانی، ازدواج و بچه دار شدن، کار و تحصیل معاش، جشن گرفتن، درمان بیماری و ... تا مردن و تشییع جنازه و ادامه زندگی در حافظه فردی و جمعی، زندگی پیچیده بشری را می سازند که هیچ جامعه ای بر کنار از آنها نیست و برای عوام و خواص وجود دارد. اما آنچه در کشور ما تعیین کننده اصلی جهات در هر زمینه به شمار می رود، دین است؛ذهنیت عامه مردم ایران آکنده از مفاهیم و تعالیم و احکام دینی است.

اکثر دینهای بزرگ دارای نظریاتی درباره آخر الزمان هستند و دو دین هندویی و بودایی نیز چنین آرایی وجود دارد. در هر دو دین، حرکت جهان در زمان در خط مستقیم نیست، بلکه دایره ای است و جریانی است که کلیات آن تکرار می شود. در پایان هر دور وجود جهان باید به پایان برسد و پیش از آن برای ورود به دور جدید آماده شود. این پایان با حوادثی همراه است که در متون هندویی و بودایی پیش بینی شده اند و برای گذار از این مرحلة دشوار، وجودی الهی یا انسانی برتر نیز در نظر گرفته شده است که عامل این تغییر عظیم خواهد بود. نابودی شرارتها و بازسازی حیاتی فرخنده حاصل این تغییرات خواهد بود