جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف این تحقیق، بررسی سبک رهبری حضرت امام خمینی(ره) دررابطه با گروههای غیر رسیمی و تبیین الگوی مربوطه با استفاده از منابع کاملا" مستند می باشد. روش عمده تحقیق در این رساله، روش کتابخانه ای است که اطلاعات از طریق فیش برداری و دربرخی موارد نظر خواهی و مصاحبه گردآوری شده است . فرضیه های تحقیق عبارتند از: استفاده صحیح و موثر از گروههای غیر رسمی می تواند در جهت تقویت سبک مطلوب رهبری موثر باشد ‎۲) حضرت امام خمینی (ره) از مناسب ترین سبک رهبری مطلوب در رابطه با گروههای غیر رسمی برخوردار بوده ودردوران انقلاب اسلامی به ویژخ دهه بعد از پیروزی انقلاب کاملا" مناسب و منطقی با گروههای غیر رسمی برخورد کرده اند.نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد، کار این گروههای غیر رسمی در یک نظام به هیچ وجه نباید نادیده گرفته شود. بلکه چه در سطح خرد سازمانی و یا سطح کلان کشوری، گروههای غیر رسمی می توانند در دتسیابی نظام به اهداف عالی، نقش مهمی ایفاء نمایند. دربررسی سبک رهبری حضرت امام در رابطه با گروههای غیر رسمی مشخص گردید که ایشان از رهبرانی هستند که به لزوم وجود و شکل گیری گروههای غیر رسمی دریک نظام اعتقاد دارند. همچنین بررسی سبک رهبری حضرت امام نشان می دهد که ایشان جدا" خواستار تعیین چارچوب وظایف و حیطه عمل مشخص برای گروههای غیر رسمی هستند. هرگونه تخطی از وظایف منطقی و معقول گروه غیر رسمی که خلاف موجودیت نظام باشد از دیدگاه امام نابخشودنی و مستحق شدیدترین برخورد ممکن است. از دیدگاه امکام، گروههای غیر رسمی می توانند به فعالیت مطلوب خود ادامه دهند که هرچه بیشتر از پایگاه مردمی برخوردار باشند. وجود الزام مذهبی و اعتقاد کامل به دین اسلام و التزام عملی به آن حتما" باید در گروههای غیر رسمی مشهود باشد. کارگزاران نظام باید اجازه دهند، هر گروه غیر رسمی لااقل یک مدت آزمایشی را ازلحاظ فعالیت طی کنند و سپس در مورد آن تصمیم گیری نمایند. امکان تماس رهبران و مسئولان بلند پایه هر گروه غیر رسمی با مسئولان اجرایی کشور وجود داشته باشد. همچنین بررسیها نشان می دهد که حضرت امام در سبک در رهبری خود سعی کرده اند بعضی از ماموریتها و وظایف ویژه را به گروههای غیر رسمی شناخته شده و موفق محول نمایند. حضرت امام قائل به تبدیل گروههای غیر رسمی اجرایی به گروههای رسمی براساس یک برنامه ریزی مشخص و درعین حال کوتاه مدت بوده اند، و درنهایت حضرت امام بر ضرورت حفظ جنبه غیر رسمی این گروهها و تشکلها تاکید داشته و اعتقاد داشتند که گروههای غیر رسمی تازه رسمی شده باید همچنان الگوی موفق کاری خود را حفظ نمایند.

هدف از این پژوهش، یافتن الگوئی عملی و قابل اعتماد جهت ایجاد انگیزش در اقشار دانشگاهی کشور می باشد. فرضیه مورد آزمون در این تحقیق عبارتست از اینکه " حضرت امام خمینی (ره) از عوامل دینی، ملی و انسانی براط ایجاد انگیزه در قشر دانشگاهی استفاده نمومده اند" تحقیق حاضر با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام یافته و مباحث آن در پنج فصل تنظیم شده است: فصل اول، اختصاص به کلیات دارد و به مواردی چون تبیین موضوع، اهمیت موضوع، علل انتخاب آن و .... اشاره می کند. فصل دوم طی دوبخش، ادبیات تحقیق را بیان می کند. بخش اول، انگیزش و نظریه های آن از دیدگاه مکاتب مختلف مدیریت و بخش دوم، انگیزش از نظر اسلام را مورد بررسی قرار می دهد. فصل سوم، دانشگاه، نقش و جایگاه آن در جامعه را بررسی می کند. این فصل نیز از سه بخش تشکیل شده است که عبارتند از: اهمیت علم و تعلیم و تعلم از دیدگاه اسلام، اهمیت تعلیم و تعلم و دانشگاه از دیدگاه امام خمینی (ره) و وضعیت دانشگاهها درقبل و بعد از انقلاب اسلامی. چهارمین فصل تحقیق که اصلی ترین قسمت تحقیق نیز می باشد، درباره عوامل ایجاد انگیزه در بیانات امام خمینی (ره) در هدایتگر قشر دانشگاهی بحث می کند . سرانجام فصل پایانی ، به نتیجه گیری از تحقیق و ارائه پیشنهادها می پردازد. بر اساس یافته های تحقیق، امام خمینی (ره) دانشگاه را بزرگترین موسسه موثر در کشور و مبدا همه تحولات می دانستند، چرا که معتقد بودند تمامی نقاط حساس و مهم کشور به دست این نهاد و این قشر سرنوشت ساز جامعه اداره خواهد شد. مهمترین انتظاراتی که ایشان از دانشگاهها داشته اند، عبارتند از: پیشرفت علمی جامعه، ایجاد زمینه استقلال کشور، گسترش معنویت، توجه به زیربنای فرهنگی و تربیت نسل جوان جامعه. امام خمینی(ره) درمجموع از چهار عامل عمده و مهم برای ایجاد انگیزه در قشر دانشگاهی استفاده کرده اند که عبارتند از: عوامل دینی و مذهبی، عوامل انسان ، عوامل ملی و سایر عوامل که هرکدام از آنها مجموعه ای از عوامل مرتبط را شامل می گردد. عمده ترین عواملی که نقش کلیدی را دررهبری امام خمینی (ره) بازی می کنند، عوامل ایجاد انگیزه دینی می باشند. تاکید مستقیم این عوامل مبتنی بر روح مذهبی و معنوی اقشار مردم می باشد. عوامل انگیزشی که در زیرمجموعه عامل دینی و مذهبی از بیانات حضرت امام به دست آمده ان، عبارتند از: ‎۱) به کارگیری ارزشهای دینی( توکل و اعتماد به خدا، تکیه بر قدرت عظیم الهی ، امداد غیبی و پشتیبانی الهی، حفظ امانات الهی، تاکید بر فرهنگ عاشورا) ‎۲) مکلف دانستن انسان در برابر خداوند ‎۳) تحلیل مذهبی دردها و رنج های انسان ‎۴) جهت دهی نگاه انسان به عالم دیگر (اجر و پاداش الهی، عذاب و عقاب اخروی، عبادت بودن اعمال) ‎۵) الگوسازی مذهبی ‎۶) استفاده مستقیم از آیات و روایات برانگیزاننده ‎۷)تاکید بر الهی بودن نهضت و حکومت . دومین گروه از عوامل انگیزشی، عوامل انسانی هستند که ارتباط مستقیمی با نیازهای مختلف بشری داشته است که عبارتند از : الف) برانگیختن حس اعتماد به نفس ب) اعتماد بر توده مردم ج) قدردانی و تمجید از مردم د) الگوسازی شخصیتی ه) توجه به نیازهای نمادی انسان و) ویژگی متعالی نهفته در بیانات امام (ره) سومین گروه، عواملی هستند که دراین مورد می توان از عواملی چون توجه به احساسات ملی، استفاده از حس آزادی خواهی و استقلال طلبی و روشنگری درباره استعمار کشور خصوصا" دانشگاه نام برد. به طور کل ، حضرت امام خمینی(ره) براساس تعریفی که از دانشگاه دارند و همچنین بر طبق انتظاراتی که ازاین نهاد جامعه داشته اند، از عوامل انگیزشی متعددی در اقشار مختلف دانشگاهی استفاده نموده انه که برای رساندن دانشگاهها به وضعی مطلوب و ایده آل می تواند به عنوان الگویی جامع و موثر مورد کاربرد قرار گیرد.