جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ویلیام مک نیل پدیده اوگنبلیک یا «نگاه چشم» را در اندیشه هایدگر و به ویژه رابطه آن با تقدم دیدن و درک نظری (نظریه) را هم در ارسطو و هم در سنت فلسفی و علمی غرب بررسی می کند. فکر. مک نیل استدلال می کند که خوانش اولیه هایدگر از ارسطو، که تجربه Augenblick را در قلب دانش اخلاقی و عملی (phronesis) مشخص می کند، ثابت می کند که رویارویی تعیین کننده ای برای درک و نقد بعدی هایدگر از تاریخ فلسفه، علم و فناوری است. . منبعی انتقادی برای پرداختن به تسلط مشکل‌ساز دانش نظری در تمدن غرب برای او فراهم می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چنین دانشی همیشه در تنشی خاص (که خود از نظر تاریخی تعیین شده و در حال تغییر است) با دانش اخلاقی یا «پیش‌اخلاقی» که به زمانمندی متناهی و «خلسه‌آمیز» لحظه‌ی زیسته و زنده وابسته است، باقی می‌ماند و ناگزیر در معرض آن قرار می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : زمانی که مارتین هایدگر در 26 مه 1976 درگذشت، او به مهم ترین و بحث برانگیزترین فیلسوف عصر خود تبدیل شده بود. در حالی که بسیاری از شاگردان سابق او به خودی خود فیلسوفان و متفکران مهمی شده بودند، هایدگر همچنین الهام بخش بسیاری از افراد دیگر مانند ژاک دریدا، میشل فوکو و ژان پل سارتر بود. ویرایش دوم فرهنگنامه تاریخی فلسفه هایدگر، دیدگاهی تاریخی است در مورد رشد اندیشه هایدگر در تمام ظرایف و جنبه های آن. شالو و دنکر تأثیرات تاریخی را که متفکر و زمان او را شکل داده است از طریق یک گاهشماری روشن می کنند. یک مقاله مقدماتی؛ یک کتابشناسی؛ ضمیمه هایی که شامل واژه نامه اصطلاحات آلمانی و یونانی به انگلیسی و فهرستی کامل از نوشته ها، سخنرانی ها، دوره ها و سمینارهای هایدگر است. و یک بخش فرهنگ لغت با ارجاع متقابل که بیش از 600 مدخل در مورد مفاهیم، افراد، آثار و اصطلاحات فنی ارائه می دهد. این جلد منبع ارزشمندی برای دانشجویان و دانش پژوهان است

در این درس‌گفتارها کوشیده شده است از طریق شرح و تفسیر دو نوشتار مهم و مشهور “اصل اینهمانی” و “قوام هستی‌خداشاختی متافیزیک” از رساله “اینهمانی و تمایز”، درآمدی به چارچوب اندیشه متاخر و پس از گشت هایدگر به دست داده شود. تاکید اصلی در مسیر تفسیر این دو متن، بر مساله امکان عقلانیت و حقیقت در فلسفه است، بدین معنا که بر خلاف دیدگاه رایج، هایدگر متاخر دقیقا دغدغه عقلانیت و مسئولیت آزاد عقلانی انسان در تعلق به افق الزام‌آور حقیقت را دارد. نقد بنیادینی که او به متافیزیک وارد می‌کند، برخاسته از بحرانی‌ست که سیر تاریخی متافیزیک به واسطه نگاه بنیادگذارانه میان عقل و وجود تا هگل و نهایتا نیچه به سوی آن پیش رفته، و آن چیزی نیست جز اندراج وجود ذیل عقل خوداندیش و تبدیل آن به اراده به قدرت و بی‌معنا شدن افق ظهور و وجود و حقیقت، و بدین ترتیب، بی‌معنایی عقل و عقلانیت، و نیز تداوم آن بحران تا کنون در نگاه سلطه‌گرانه به جهان و انسان. اندیشه متاخر هایدگر و مفاهیم بنیادین آن، نظیر رویداد، پوشیدگی، بی‌بنیادی، تاریخ و تقدیر وجود و مانند آن، در پرتو این مساله بنیادین شرح و تفسیر می‌شوند که به چه معنا برای امکان عقلانیت و حقیقت، باید گشودگی عقل به وجود به منزله افق حقیقت، بر اساس احراز و به رسمیت شناختن عرصه مقدم فعل ظهور در تقدم مطلقش و از این حیث در دسترس‌ناپذیری‌اش از نو طرح شود و چگونه اندیشه هایدگر یکسره معطوف به کشف و نشان دادن چنین ضرورتی به عنوان ضابطه بنیادین پدیدارشناسی‌ست. تفسیر دو متن مذکور، این مجال را فراهم می‌کند که ساختار اندیشه متاخر هایدگر، فارغ از شیوه بیان نیمه‌شاعرانه و اشارت‌وار معمول او در سالهای واپسین حیات فکری‌اش، توجه را به شیوه تحلیل و واسازی دقیق او در خصوص مبانی نهایی عقلانیت سوق دهد، یعنی تحلیل اصل اینهمانی به عنوان نقطه آغاز بداهت عقلی و نیز اصل تمایز هستی‌شناختی میان موجود و وجود. این درس‌گفتارها در قالب درس تفسیر متون فلسفی در دوره ارشد فلسفه دانشگاه تهران در نیم‌سال دوم ۱۴۰۰-۱۴۰۱ توسط احمد رجبی (استادیار گروه آموزشی فلسفه دانشگاه تهران) ارائه شده است.

ترجمه ماشینی : این متن ارتباط و اهمیت اندیشه هایدگر را امروز روشن می کند. فصل‌ها به شرایط زندگی مدرن از دگرگونی شدید اجتماعی می‌پردازند که با توسعه مداوم و سریع فناوری‌هایی که مرزهای بین ملت‌ها و فرهنگ‌ها را دوباره تعریف می‌کنند، در هم تنیده شده است. فناوری بازارها، آداب و رسوم، مبادله اطلاعات و جریان‌های اقتصادی را جهانی می‌کند، اما همچنین - همانطور که هایدگر به ما یادآوری می‌کند - با معرفی فرصت‌های بی‌سابقه و خطرات بزرگ، نحوه ارتباط ما با بدن، زندگی و زمین را متحول می‌کند.

ترجمه ماشینی : در اولین مطالعه از نوع خود، دیوید دبلیو جانسون واتسوجی در مورد طبیعت، فلسفه شگفت انگیز طبیعت واتسوجی تتسورو (1889-1960) را بازسازی می کند. جانسون فلسفه واتسوجی را در ارتباط با دریافت او از اندیشه هایدگر و تجدید مواضع هستی شناختی اصلی در فلسفه کلاسیک کنفوسیوس و بودایی قرار می دهد. او نشان می دهد که برای واتسوجی ما در تجربه زیسته طبیعت هستیم، تجربه ای که در آن طبیعت و فرهنگ بافتی درهم تنیده به نام فودو را تشکیل می دهند.