جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رفتن هايدگر به يونان سبب جان گرفتن اسطوره‌ها و سنت فكري باستاني اين كشور در وي شد. او با اشعار هولدرلين در پي اين بازآفريني بر‌آمد. همچنان كه از اين كتاب بر مي‌آيد، هايدگر به يونان معاصر مي‌رود، اما در اين سفر يونان باستان را مي‌بيند. تعارض‌ها و تفاوت‌هاي اين دو يونان، وي را در انديشه فرو مي‌برند. اين كتاب را مي‌توان سفر هايدگر به يونان باستان و دنياي اسطوره‌اي و فلسفي آن دوران دانست.

مارتین هایدگر در ایران فیلسوفی نام آشناست. گفته‌اند که هستی و زمان ‌او مهم‌ترین شاهکار فلسفی قرن بیستم است و آن را به بمبی در عالم فلسفه مانند کرده‌اند. گفته‌اند که حتی منتقدانش از تأثیرش در امان نمانده‌اند. گفته‌اند که این کتاب استوارترین ستون‌های سنت متافیزیک غرب را به لرزه درمی‌آورد. اگزیستانسیالیسم، ساخت‌شکنی، هرمنوتیک و الهیات مدرن، فصولی از نظریه و نقد ادبی و هنری، روانکاوی و بسیاری از جنبش‌های علوم انسانی معاصر را وامدار این کتاب خوانده‌اند. به این همه باید آوازه‌ی دشواری زبان، طرح شگفت‌انگیز و ژرفای مضامین آن را نیز افزود. این اوصاف چه بسا راست باشند و چه بسا به گزاف، در هر حال نه تأیید و نه انکار آن‌ها گره از کار فروبسته‌ای نمی‌گشاید. کتاب‌ها برای خواندن نوشته می‌شوند و هستی و زمان را باید خواند.‏ ‏ سیاوش جمادی متولد ١٣٣٠ تهران، فارغ‌التحصیل حقوق قضایی از دانشگاه تهران و فوق لیسانس ادبیات انگلیسی و فلسفه است. از این محقق و اندیشمند تاکنون ترجمه نامه‌هایی به ملینا (کافکا) (١٣٧٧) تألیف و ترجمه یادبود ایوب در جهان کافکا (١٣٧٩)، هایدگر و سیاست (١٣٨١)، متافیزیک چیست؟ (١٣٨٢)، تألیف سیری در جهان کافکا (١٣٨٣)، ترجمه نیچه (کارل یاسپرس) (١٣٨٣)، زبان اصالت ‌(تئودور آدرنو) (١٣٨٥) و تألیف زمینه و زمانه پدیدارشناسی (١٣٨٥) منتشر شده است. سیاوش جمادی به پاس تألیف سیری در جهان کافکا جایزه بیست و دومین دوره کتاب سال ادبیات جمهوری اسلامی را دریافت داشت و از "متافیزیک چیست" او در بیست و سومین دوره کتاب سال تقدیر به عمل آمد و اینک پس از مدت‌ها انتظار یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین کتاب‌های فلسفه قرن را با عنوان هستی و زمان از مارتین هایدگر ترجمه و راهی بازار نشر کرده است‎.‎

«وجود و زمان»، یکی از آثار «مارتین هایدگر» [18891976م] است که هدف اساسی آن، بررسی مقدّمات و راه‌های طرح مناسب پرسش از هستی است. «هایدگر» در شرح موضوع رسالة خود گفته است: «موضوع کتاب وجود و زمان، فراهم کردن ملموس و انضمامی پرسش از هستی است، هدف ثانوی آن، تهیة تفسیری از زمان به عنوان افق هر گونه فهمی از هستی است.» این اثر، یک پژوهش انسان‌شناسی فلسفی است. نگارنده، به چگونگی هستی در جهان انسانی توجّه خاصّی دارد. هایدگر در این نوشتار، روشی پدیدارشناسانه را اتخاذ کرده است و منظور از روش پدیدارشناسانه این است که نقش هر عاملی، آن‌گونه که هست، در راه شناخت در نظر گرفته شود.

پرسشی که هایدگر در هستی و زمان مطرح می‌کند «پرسش هستی» است، یعنی همان پرسشی که از سرآغاز فلسفه اندیشه‌های فیلسوفان را به تلاطم افکنده است. ازاین‌رو این کتاب از حیث موضوع‌اش تازگی ندارد. اما وجه «مدرن» آن شیوهٔ بررسی هایدگر از این مسئله و تعیین هستی انسان (دازاین) به‌مثابه دروازهٔ ورود به شناخت هستی است که پس از سرآغازهای اصیل و خیره‌کنندهٔ آن در فلسفهٔ یونانی ماقبل سقراطی دیری است که حتی پرسش از آن به فراموشی سپرده شده است. تحلیل اگزیستانس دازاین از طریق ساخت‌های «ممکنی» که «اگزیستانسیال» نامیده می‌شوند «اونتولوژی بنیادی» نام می‌گیرد که شرط امکان ذاتی همهٔ اونتولوژی‌ها را تشکیل می‌دهد. زیرا دازاین هستنده‌ای است که هر پرسش فلسفی از آن سرچشمه می‌گیرد و به آن بازمی‌گردد. ازهمین‌رو بسیاری از مسائل فلسفه همچون پروا، خودبودگی و دیگربودگی، جهان، مکان‌مندی و زمان‌مندی، مرگ و غیره صورت‌بندی‌های متفاوتی کسب می‌کنند. این اثر فضای فلسفی قرن بیستم را تحت‌تأثیر قرار داده و الهام‌بخش بسیاری از برجسته‌ترین متفکران پساساختارگرا همچون میشل فوکو و ژاک دریدا بوده است.