جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسان کامل کسی است که در تمام ابعاد وجودی انسانی(قوای نفس، علمی و عملی) به سرحد کمال رسیده باشد. حال این سوال مطرح است که نقش انسان کامل در ارتباط بین خالق و مخلوق چیست؟ به عبارتی نقش انسان کامل در ثبات و تداوم آفرینش چگونه است؟ لذا این رساله به طور مفصل بدان می پردازد.

در این پایان نامه ابتدا به فیلسوف برجسته ای همچون هیوم پرداخته می شود و مبانی فلسفی او مورد بحث قرار می گیرد. وی حصول معرفت را منحصرا در حدود منابع حسی قرار می دهد و در شناخت انسان، بیشترین نقش را برای عین قائل می شود. از نظر هیوم ذهن فقط کار دسته بندی داده های حسی را انجام می دهد . سپس به کانت پرداخته می شود که بسیاری فلسفه اش را ایجاد تعادلی بین دو مکتب تجربه گرایی و عقل گرایی می دانند . وی با تقسیم بندی بدیعی از احکام، به اثبات وجود قضیه ترکیبی پیشین می پردازد و سپس معتقد می شود که ذهن انسان دارای قوای سه گانه حس، و فهم و عقل است که هر یک در شناخت اعیان از صور پیشین محض خویش کمک می گیرند. در پایان نامه به قوه فهم بطور مفصل تری پرداخته شده است . در بخش آخر نیز به مقایسه ای هر چند کوتاه بین آرا معرفت شناسی کانت و آرا فلاسفه اسلامی در این زمینه پرداخته می شود/

نکات اساسی که در این پایان نامه مورد بحث قرار گرفته عبارتند از: -‎1 از دیدگاه اسلام همچنان که وجود خدا از جمیع جهات غیرمتناهی و نامحدود می باشد، از حیث صفات جمال و کمالات وجودی از قبیل علم و قدرت و اراده و حیات و غیره نیز غیرمتناهی و نامحدود است . -‎2 عمومیت قدرت خدا به معنای صحیح آن، در قرآن کریم مطرح شده است . همچنین پیامبر گرامی (ص ) و ائمه معصومین (ع) این موضوع را تبیین می کردند. از میان متکلمان اسلامی، امامیه با پیروی از پیامبر (ص ) و ائمه معصومین (ع)، این صراط مستقیم را دنبال کرده اند و از این دیدگاه، خداوند بر تمام مقدورات قادر است . هم به چیزهای که واقع شده است، قادر است و هم به چیزهایی که واقع نشده است، تواناست . حتی بر قبیع و ظلم و جور نیز توانایی دارد ولی به جهت حکمتش اینها را انجام نمی دهد. -‎3 قدرت انسان از طرف خدا به او تفویض شده است و انسان در کارهای ارادی خویش مجبور نیست و حتی کارهای ارادی اش از لحاظ وجودی، در کل به علت تامه (خدا) منسوب است . و در اینجا تاثیر قدرت خدا و قدرت انسان به صورت طولی است، نه عرضی. اما متکلمان اشعری و معتزلی هر کدام بنوعی راه افراط و تفریط را رفتند و از مسیر حق و صراط مستقیم منحرف شدند. -‎4 فیلسوفان اسلامی براهین محکم و استواری در مورد "عمومیت قدرت خدا" اقامه کرده اند با این بیان که وجود ممکنات به جهت برخورداری از ویژگی "امکان" هیچ استقلالی از خود ندارند و وجودشان عین ربط و وابستگی بوده و از این رو به وجود واجب الوجود که در نهایت استقلالی و غنی ذاتی می باشد، وابسته هستند. پس قدرت خدای سبحان بر همه هستی سیطره دارد. -‎5 از این نگرش انسان از استقلال ظاهری برخوردار است (و این قدرت از طرف خدا به او افاضه شده است ) ولی این استقلال در حقیقت، عین فقر است، پس تنها او (خدا) مالک حقیقی و واقعی است چنانکه خداوند در قرآن کریم می فرمایدک (یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید [فاطر آیه ‎15]) هان ای مردم شما نیازمند به خدا هستید و خداوند بی نیاز ستوده است ./

در این مقاله، پس از تبیین جغرافیاى تاریخى قم و جایگاه این شهر در معارف دینى، به مهم‏ترین عوامل پیدایش و گسترش تشیّع و مذهب امامیه پرداخته شده و در این زمینه، عوامل مؤثر بر آن بررسى گردیده‏اند که از آن جمله است: تأکید پیامبر اکرم صلى‏الله‏علیه‏و‏آله بر فضیلت حضرت على علیه‏السلام و پیروانش بر دیگران، مهاجرت شیعیان و بزرگان و عالمان مذهب امامیه از مراکز اسلامى و شهرهاى مسلمان نشین به قم، به ویژه سفر تبلیغى حضرت سلطانعلى ـ فرزند امام محمد باقر علیه‏السلام ـ به «اردهال» و شهادتش در آنجا، اقامت حضرت معصومه علیهاالسلام و دیگر فرزندان و اعقاب و اصحاب ائمّه علیهم‏السلام در قم، بناى مساجد و مراکز فرهنگى در این شهر، قیام امام حسین علیه‏السلام و شهادت مظلومانه او و فرزندان و اصحابش؛ و از سوى دیگر، نظام شرک‏آمیز و ستم‏پیشه پادشاهان ساسانى و سپس خلفاى اموى و عبّاسى که زمینه‏هاى گریز از آیین زرتشتى و مذهب حاکمان اموى و عبّاسى و روى آوردن به مذهب امامى را فراهم آورد.

بررسی تحلیلی تاریخ فلسفه و کلام اسلامی در دوره فترت در این رساله گوشه هایی از حیات فلسفی اسلام در طول قرن پنجم تا اوائل هفتم هجری قمری بیان شده است، و زمانی پس از مرگ ابن سینا تا ظهور خواجه نصیرالدین طوسی بعنوان مجدد حیات فلسفی اسلام را شامل می شود. دوره ای که از آن در تاریخ فلسفه بعنوان دوره فترت و رکود علوم عقلی یاد شده است. اگرچه در این دوره مبارزه با فلسفه و علوم عقلی شدت یافته و فلاسفه در معرض اتهام بی دینی و کفر قرار گرفتند، کتاب ها و کتابخانه ها سوزانده شد، برخی به قتل رسیده و یا تبعید شدند، اما حرکت علمی فلسفی و علوم عقلی هیچگاه متوقف نشد. کم رونق شد اما نابود نشد و بار دیگر با ظهور خواجه رو به ترقی گذاشت. این رساله مشتمل بر یک مقدمه و پنج فصل می باشد. فصل نخست کلیاتی در مورد محدوده تاریخی بحث، تعریف فلسفه، حکمت، کلام و عرفان و تصوف می باشد. در فصل دوم در مورد ماهیت فلسفة اسلامی و منشأ پیدایش آن و علل گرایش مسلمانان به فلسفه و کلام و نهضت ترجمه و تألیف متون فلسفی بحث شده است. فصل سوم به سیر تاریخی آموزش های فلسفی و وضعیت مراکز علمی در قرون دو تا پنج هجری قمری، ویژگی های دوره فترت و علل و عوامل انحطاط علوم عقلی در این دوره و انتقال فلسفة اسلامی به غرب اختصاص یافته است. در فصل چهارم به شرح زندگانی و آراء و عقاید و بخشی از اثار فلاسفه و متکلمان تأثیرگذار در دوره فترت پرداخته شده است. و در فصل پایانی شرح مختصری از زندگانی و آثار سایر فلاسفه و متکلمان و عارفان دوره فترت بیان شده است.

یکی از مسائلی که فیلسوفان اسلامی به کاوش آن پرداخته اند مساله شر است. هدف آن بوده که با نگاهی عقلی و مستدل شرورو و رنجهای مطرح شده در هستی برای بشر تبیین حقیقت و ماهیت آنها به نحوی کلی روشن گردد. پس از جمع بندی موارد مطرح شده مهمترین نظریه در فلسفه اسلامی آن است که شرور ماهیتی عدمی داشته و فاقد هر گونه هستی مستقل مجعول و مقضی بالذات هستند.. با تفکیک وجوه مختلف قابل شناسایی در شرور تلاش شده حیثیت شر بودن به امر عدمی ارجاع یافته و هر آن چه وجهه وجودی دارد به عنوان خیر و مطلوب مدلل گردد. از طرف دیگر به لحاظ آن که خداوند واجب الوجود از تمام جهات از جمله کمالات و افعال است لازمه این ویژگی آن است که هستی در تمام مراتبش از جمله در مرتبه جسمانی و مادی نیز کاملترین و احسن بوده باشد. بر این اساس شرور نمی توانند در نظام احسن جایگاهی داشته باشند. با این نگرش تحلیل برخی فیلسوفان مثل هیوم و مکی از مساله شر غیر معقول جلوه می نماید بدان جهت که وجوه و حیثیات را از یکدیگر تفکیک نکرده و ابعاد مختلف پدیده ای را که شر جلوه می کند در ویژگی شر بودن آن منحصر نموده اند. در حالی که یکی از ارکان تحلیل فلسفی بازشناسی و در نیامیختن حیثیات با یکدیگر است.

سلفیه در شناخت اسما و صفات الهی، روش عقلی را بی اعتبار می داند و فقط روش نقلی را مبنای معرفت خویش قرار داده است. در روش نقلی نیز به ظاهر گرایی در قرآن و سنت روی آورده است (بنگرید به: اله بداشتی، 1386: 71-41) از این رو در معناشناسی صفات الهی نتوانسته تصویر روشنی از صفات الهی به ویژه در صفات خبری مانند استوای خدا بر عرش، وجه داشتن، دست داشتن و ... ارایه نماید. در نتیجه، صفاتی زاید بر ذات را برای خدا اثبات کرده است، که این امر با توحید صفاتی و به تبع آن با توحید ذاتی به معنای بساطت ذات از هرگونه ترکیب، تعارض دارد. در این مختصر، ابتدا مساله معنا شناسی و سپس از این زاویه، مبانی و اصول سلفیه در صفات بررسی و نقد می شود