جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب وصول التًهانی بإثبات سنیًه السًبحه والرًد علی الألبانی توسط محمود سعید ممدوح به رشته تحریر درآمده است. ناصر ألبانی یکی از بزرگان وهابیت می باشد که ذکر گفتن با تسبیح را بدعت می داند و نظر خود را با یک حدیثِ ضعیف استدلال کرده است. نویسنده درصدد اثبات بدعت نبودن ذکر گفتن با تسبیح است و اینکه این خود سیره صحابه بوده است. این کتاب شامل مقدمه, بعض أحوال عبادت خدا بدعت و تضلیل و ... می باشد, دو نصیحت به ألبانی, بعضی از تصنیف کنندگان در مشروعیت ذکر گفتن با تسبیح, کلام ألبانی در حدیث سعد بن ابی وقاص و جواب به آن, بیان توثیق عایشه بنت سعد, تصرف ألبانی در کلام حافظ ابن حجر, إلزام ألبانی به تحسین حدیث صفیه, ذکر متابعت قویه به هاشم بن سعید کوفی, تنبیه بر کلام ذکر ألبانی در ردً بر شیخ حبشی, تناقض ألبانی در ابراهیم بن مهاجر, ذکر خدای تعالی در عدد محصور بدعت نیست و ردً ألبانی در آن, ذکر جماعتی از صحابه که نوی و حصی را در تسبیح استعمال می کردند, نمونه ای از استشفاء و تبرک امام احمد به آثار نبی(ص), جواز تسبیح به سبحه, بیان خطای البانی در منع تسبیح به سبحه, بیان استدلال به حدیث بر بدعیت تسبیح به سبحه و نظرات و جواب به آن و خاتمه می باشد. نویسنده در پایان می فرماید که شایسته است بر ألبانی و دیگران که برای رسیدن به حقیقت تمام کتب و أسناد مصححه را بررسی کند و بعد از آن حکمی را بیان و صادر کند و به یک کتاب ضعیف فقط کفایت نکند.

کتاب رفع المنارة لتخریج احادیث التوسل و الزیارة توسط محمود سعید ممدوح به رشته تحریر در آمده است. محمود سعید ممدوح، عالم معاصر اهل سنت، برای مقابله با افراط‌گرایانی که توسل و زیارت را بدعت می‌دانند، مسئله توسل و زیارت و روایات مربوط به آنها را در این کتاب بررسی کرده و آن را رفع المناره لتخریج احادیث التوسل و الزیاره نامیده است. عباس جلالی این کتاب را از عربی به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب داری موضوعات مختلفی می باشد. مؤلف در ابتداء توسل را معنا کرده و انواع آن را توضیح داده و نظر عالمانی چون شوکانی و آلوسی در جواز آن را آورده است. در ادامه با نقل نظرات مخالفین این امر چون صالح فوزان، ابوبکر جزایری و صالح عثیمین، دیدگاه‌های آنان را نقد کرده است. وی بعد از آن عنوان «زیارت» را با ذکر کلام فقهای سنی در استحباب آن و نظر خود درباره دلالت حدیث «لا تشدّ الرحال...» را آورده است. سپس با عنوان «بررسی احادیث توسل» ده روایت از اهل تسنن در جواز این امر را ذکر می‌کند. بخشهای بعدی با عنوان «احادیث توسل صحابه به رسول خدا (ص)»، دو حدیث به طریق سنی را روایت می‌کند. در پایان کتاب عنوان «بررسی احادیث زیارت»،‌ ده حدیث از رسول خدا (ع) در جواز و استحباب زیارت را نقل و صحت آنها را اثبات می‌نماید. نویسنده پس از بیان و بررسی روایات و احادیث راجع به توسل و زیارت، این مطلب را اثبات می کند که توسل و زیارت (برخلاف دیدگاه وهابیون) از جمله امور مشروعی است که معصومین تأکید فراوانی بر آن دارند.