جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد سومین لحظه دین را به نمایش می گذارد: دین کامل، که از نظر هگل با دین مسیحی منطبق است. این از «مفهوم دین» (لحظه اول) و از «دین معین» (لحظه دوم) متمایز می شود، زیرا آگاهی دیگر نه به الوهیت نامعین و نه به الوهی مربوط نمی شود که در ابتدا مانند خدای یهودیت یا الوهیت های شرقی یا یونانی-رومی، او قادر به رهایی از ویژگی های خاص خود نبود. به گفته هگل، امر الوهی، در دین مسیحی، اصالت دستیابی به آگاهی آزادی خود را از طریق رهایی فعالانه از هر غیریتی دارد. به عنوان مثال، خدای مسیحی به طور پویا وحدت خود را با شناسایی خود، به عنوان روح القدس، با این غیریت ویژه تثلیث ذاتی که پسر ابدی است، تأیید می کند. همچنین با ایجاد و حفظ جهان خارج، قدرت و خوبی خود را تصدیق می کند، معنویت و ابدیت خود را با رهایی خود مانند خداوند مجسم از هرگونه تعلق معقول و به ویژه از جسمانیت احتمالی خود تصدیق می کند. او در نهایت هویت خود را با نژاد بشر با ایجاد یک جامعه مسیحی که به او احترام می گذارد تأیید می کند. لحظه دین مسیحی، در تمام «درس‌هایی درباره فلسفه دین»، متنی را نشان می‌دهد که هگل جزئی‌ترین توضیح‌ها را در آن ارائه می‌کند: انتقاد از بازنمایی پدر و پسر در مورد تثلیث نهان، تفسیر داستان سقوط. در پیدایش به عنوان الحاق به آگاهی اخلاقی، تفسیر وجود مسیح به عنوان گواهی بر دعوت روح برای قربانی کردن هر چیزی که در آن صرفاً مربوط به «طبیعت» است، تأیید ماهیت منسوخ تعالیم مسیح در رابطه با تعلیم. از سوی جامعه مؤمن کنونی، تحلیل گرگ و میش از آینده کلیساها... از یک سو به سوی دیگر، گفتمان هگلی در مورد دین موضوعی است برای تصاحب انتقادی، یعنی پذیرش آموزه سنتی که با این حال، ، معنای آن را تغییر می دهد.

ترجمه ماشینی : این درس ها بر تاریخ فلسفه تمرکز دارند. آنچه این داستان نشان می دهد توالی ارواح شریف است، گالری قهرمانان عقل متفکر که به همین دلیل در ذات خداوند رخنه کرده اند و با کوشش خود برترین گنجینه عقلانیت را برای ما به دست آورده اند. دانش آنچه ما به لحاظ تاریخی [...] میراث و نتیجه کار همه نسل های قبلی نسل بشر است. به همین ترتیب، آنچه که هستیم، از نظر علمی و به‌طور دقیق‌تر، از نظر فلسفه، مدیون سنتی هستیم که مانند زنجیره‌ای مقدس از هر چیزی که زودگذر است، بنابراین گذشته است و ما را حفظ کرده و هر آنچه را که به آن منتقل شده است، می‌گذرد. زمان گذشته تولید کرده است. [...] آنچه فلسفه ماست اساساً فقط در این توالی وجود دارد و لزوماً از آن نشأت می گیرد. تاریخ آینده چیزهای خارجی را به ما نشان نمی دهد، بلکه آینده ما، آینده علم ما را نشان می دهد. » (هگل)

ترجمه ماشینی : درس‌های فلسفه دین، که بخش مهمی از آموزه‌های هگل برلین است، تاکنون فاقد نسخه‌ای واقعاً شایسته آن بوده است. با شکستن جست‌وجوی انسجام بی‌زمان اندیشه هگلی، با ساختار خطرناک مجموعه‌های گزینشی اسناد از دوره‌های مختلف، ویرایش جدید این «Vorlesungen über die Philosophie der Religion» (هامبورگ، F. Meiner، 1983-1986) ، بازسازی متمایز هر یک از چهار دادگاه برلین را ارائه می دهد که به تمام اسنادی که به دست ما رسیده است اشاره دارد. این ترجمه فرانسوی اولین جلد از سه جلد این نسخه است که در اینجا ارائه می کنیم. رشته جدیدی که هنوز در حدود سال 1800 تابع آن بود، فلسفه دین با هگل ابعاد کامل خود را به خود گرفت: با او، الهیات عقلانی، توجه به خدا به صورت انتزاعی را جذب کرد (ر.ک. ولف و غیره). این است که به الهیات واقعی عقلانی، عینی، دیالکتیکی و نظری تبدیل می شود. این همان چیزی است که هگل از طریق از سرگیری تفسیری خود از بازنمایی مرکزی مسیحی، یعنی تثلیث، به آن دست می یابد: خدای ملموس روح است، نتیجه تجسم ضروری او، فرض محدود بودن، طبیعی بودن، فانی بودن، به این ترتیب، یک جامعه است. عشق مؤثر، کلیسا; بنابراین، تنها به عنوان یک دین است که خودآگاه است، خود به عنوان هویت نامتناهی و متناهی. بنابراین، در این دیدگاه تفکر در مورد دین مسیحی محقق شده - موضوع خاص جلد سوم این درس ها - است که مفهوم دین، یعنی اندیشه همه دین ممکن را ارائه می دهد - مفهومی که جلد حاضر به بررسی آن می پردازد. مفاهیم کلی فلسفی، و جلد دوم آن، تعینات خاصی را در توسعه آنها در نظر می گیرد که با چهره های تاریخ ادیان تجلی یافته و (جلد سوم) به دین مسیحیت منتهی می شود، مقدمه ارتقاء مفهوم دین به طور کلی - به فلسفه دین

ترجمه ماشینی : متن این نسخه از چاپ اول پیروی می کند: G. W. F. Hegel, System of Science, قسمت اول: The Phenomenology of Spirit, Bamberg/Würzburg: Joseph Anton Goebhardt, 1807 - که به موجب آن از نسخه تاریخی-انتقادی آثار هگه استفاده شده است: مجموعه آثار، در انجمن با بنیاد تحقیقات آلمان منتشر شده توسط Rheinisch-Westfälische Akademie der Wissenschaften، جلد 9: پدیدارشناسی روح، ویرایش شده توسط Wolfgang Bonsiepen و Reinhard Heede، هامبورگ: Felix Meiner، 1980. تغییرات هگل از سال 1831 به پیشگفتار جدید برنامه ریزی شده است. نسخه‌ای از کار او (رجوع کنید به پس‌گفتار ص 580 f.)، که برای اولین بار پس از مرگ او در نسخه‌ای توسط یوهانس شولز (1832) پذیرفته شد، به عنوان خوانده‌شده در صفحات مربوطه در این نسخه فهرست شده است - تا زمانی که نشان‌دهنده نباشد. انواع املایی یا نقطه گذاری صرف. - املا با حفظ سطح صدا و ویژگی های زبانی و مفهومی به دقت با کاربرد امروزی تطبیق داده شد. علائم نگارشی عمدتاً از سبک هگلی پیروی می کند، اما زمانی که سوء تفاهم ممکن به نظر می رسید مدرن شده است. علامت‌گذاری متن‌های برجسته‌شده با حروف کج، مسدود یا مسدود شده از الگوی چاپی پیروی می‌کند، همانطور که علامت‌گذاری نقل‌قول‌ها با علامت نقل قول یا ایتالیک است.

ترجمه ماشینی : هیچ نظام فلسفی دیگری به اندازه متافیزیک هگل تأثیر قوی و ماندگاری بر زندگی سیاسی نداشته است. همه ایدئولوژی های اخیر نشان خود را دارند. هگل به طور تاریخی بر ضد قرون وسطی کار می کرد: کارایی اجتماعی در برابر اخلاق مسیحی. به نظر می رسد وظیفه زمانه ما تولید ترکیبی از این دو است. این درس‌های هگل نه تنها تاریخ فلسفی جهانی را در بر می‌گیرد، بلکه خود تاریخ جهانی جهانی را نیز در بر می‌گیرد. آنها به تأملات توضیحی کلی در مورد نمونه های برگرفته از تاریخ محدود نمی شوند، بلکه خود تاریخ جهانی را در یک بازنمایی کلی و معین، بر اساس مفهوم و اصولی که هگل هم از آن دفاع می کرد و هم تعلیم می داد، می پردازند.