جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ویتگنشتاین از بازگشت به کمبریج در سال 1929 تا مرگش در سال 1951، تقریباً منحصراً از طریق تدریس و بحث بر فلسفه تأثیر گذاشت. این یادداشت‌های سخنرانی نشان می‌دهد که او چه ویژگی‌های بارز تفکر خود را در این دوره از زندگی خود می‌دانست.

متن حاضر دربردانده کتاب تحقیقات فلسفی ویتگنشتاین به دوزبان انگلیسی و آلمانی به طور موازی است. پژوهش‌های فلسفی (به آلمانی: Philosophische Untersuchungen) نام کتابی از لودویگ ویتگنشتاین که از آن به عنوان یکی از تاثیرگذارترین آثار فلسفی قرن بیستم یاد می‌کنند. این کتاب که پس از رساله منطقی-فلسفی و در رد برخی ایده‌های آن نوشته شد، پس از مرگ ویتگنشتاین به چاپ رسید. در این کتاب نویسنده به طرح مسائل و بحث درباره موضوعاتی چون منطق، معناشناسی، فلسفه ریاضیات و فلسفه ذهن پرداخته. او این دیدگاه را معرفی کرد که ریشه بسیاری از مسائل فلسفی از کژتابی‌های زبانی حاصل می‌شود. در این کتاب ویتگنشتاین معنای یک واژه را معادل دانستن کاربرد آن واژه معرفی می‌کند. این کتاب را فریدون فاطمی به فارسی برگردانده‌است. این دومین رسالهٔ عمدهٔ ویتگنشتاین است که فلسفه دوم وی را نیز شامل می‌شود. به عقیدهٔ وی فلسفه وظیفهٔ گشودن گره‌های زبانی را دارد و این عمل را به واسطهٔ بازی زبانی به نمایشی عینی می گذارد.

کتاب حاضر، ترجمه انگلیسی کتاب تحقیقات فلسفی ویتگنشتاین توسط الیزابت انسکوم است.

ترجمه ماشینی: شاید مهمترین اثر فلسفی نوشته شده در قرن بیستم، Tractatus Logico-Philosophicus تنها اثر فلسفی بود که لودویگ ویتگنشتاین در زمان حیات خود منتشر کرد. در پاراگراف های کوتاه و با دقت شماره گذاری شده با درخشش فوق العاده، تخیل نسلی از فیلسوفان را به خود جلب کرد.

ترجمه ماشینی: برخی دیگر از منتقدان این کتاب ممکن است موضوع را از دست داده باشند. نه اینکه هر از چند گاهی از دست دادن نکته اشکالی ندارد، گاهی اوقات از دست دادن نکته خوب است، اما در نقد کتاب چندان مفید نیست. دلیل کوتاهی که چرا این کتاب ارزش خواندن دارد این است که توسط راش ریس ویرایش شده است که دیدگاه متفاوتی نسبت به ویتگنشتاین نسبت به دیگر مجریان ادبی او دارد که ارزش دیدن دارد. دلیل متوسط ​​آن این است که این ویتگنشتاین «دوره میانی» است، و جالب است که تماشا کنیم ذهن بزرگی از خودش سوال می‌پرسد، همان‌طور که ویتگنشتاین در اینجا شروع به انجام آن می‌کند. دلیل طولانی این است که در اینجا ایده‌هایی وجود دارد که در ویتگنشتاین متأخر به آنها اشاره شده است و ایده‌هایی را که ویتگنشتاین در کتاب «درباره یقین»، «تحقیقات فلسفی» و «زتل» به آن‌ها می‌آید روشن می‌سازد. بنابراین به طور خلاصه، به منتقدانی که فاقد پیشینه برای درک این کتاب هستند، یا نمی دانند چگونه کتابی مانند این را بخوانند، توجه نکنید. اگر هنوز با ویتگنشتاین آشنا نشده اید، از اینجا شروع نکنید. ابتدا تحقیقات فلسفی و درباره یقین را بخوانید. کتاب های آبی و قهوه ای را بخوانید. زتل و اظهارات فلسفی را مرور کنید. همه آنها تصویر منسجم تری از اندیشه مرد را در بر می گیرند. برای افرادی که پیشینه ای در مورد ویتگنشتاین دارند، به دنبال چیزهای بیشتری برای تأمل هستند، خوب، این چیزی است که من از این کتاب دریافت کردم. و ارزشمند است.

این کتاب متن «رساله منطقی-فلسفی» ویتگنشتاین به دو زبان انگلیسی و آلمانی است. تا صفحه 90 مقدمه و ترجمه انگلیسی و از صفحه 91 متن آلمانی رساله است. رساله منطقی-فلسفی (به لاتین: Tractatus Logico-Philosophicus) که گاهی به اختصار تراکتاتس خوانده می‌شود، نام تنها کتابی است از ویتگنشتاین فیلسوف اتریشی که در زمان حیات وی به چاپ رسید. او این کتاب را در دوران سربازی و اسارت در جنگ جهانی اول نوشت. اولین چاپ آن به زبان آلمانی با نام Logisch-Philosophische Abhandlung در سال ۱۹۲۱ بود و امروزه به عنوان یکی از مؤثرترین کتاب‌های فلسفی قرن بیستم شناخته می‌شود. این کتاب شامل پیش گفتار، فهرست نمادهای رساله منطقی-فلسفی، درآمدی بر این کتاب نوشته برتراند راسل، پیش گفتار نویسنده و متن رساله منطقی-فلسفی است. متن رساله شامل هفت گزاره است که هر یک زیربخش‌هایی دارد. ویتگنشتاین در این کتاب به شرط‌هایی پرداخته که به وسیله یک زبان منطقی برآورده شوند. راسل نوشته شدن این کتاب را به این دلیل که ویتگنشتاین در این کتاب به قاعده‌های دستور زبان فلسفی پرداخته با اهمیت دانسته‌است.