آیا آدمى از مالکیت اعتبارى مثل مالکیت زمین و خانه و... به معناى حقیقى و فلسفى یا تکوینى مالکیت پى مى‌برد؟ یا بر عکس: از مالکیت حقیقى، مفهوم مالکیت اعتبارى را مى‌شناسد؟ | کتابخانه مجازی الفبا

آیا آدمى از مالکیت اعتبارى مثل مالکیت زمین و خانه و... به معناى حقیقى و فلسفى یا تکوینى مالکیت پى مى‌برد؟ یا بر عکس: از مالکیت حقیقى، مفهوم مالکیت اعتبارى را مى‌شناسد؟ | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
آیا آدمى از مالکیت اعتبارى مثل مالکیت زمین و خانه و... به معناى حقیقى و فلسفى یا تکوینى مالکیت پى مى‌برد؟ یا بر عکس: از مالکیت حقیقى، مفهوم مالکیت اعتبارى را مى‌شناسد؟
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
آیا آدمى از مالکیت اعتبارى مثل مالکیت زمین و خانه و... به معناى حقیقى و فلسفى یا تکوینى مالکیت پى مى‌برد؟ یا بر عکس: از مالکیت حقیقى، مفهوم مالکیت اعتبارى را مى‌شناسد؟
ویرایش اثر
سوال:
آیا آدمى از مالکیت اعتبارى مثل مالکیت زمین و خانه و... به معناى حقیقى و فلسفى یا تکوینى مالکیت پى مى‌برد؟ یا بر عکس: از مالکیت حقیقى، مفهوم مالکیت اعتبارى را مى‌شناسد؟
پاسخ تفصیلی:
پاسخ :
در هر مفهوم اعتبارى، ابتدا انسان حقیقتى را درک مى‌کند و سپس آن را به صورت فرض و اعتبار در جاهاى دیگر به کار مى‌برد، مثلاً (ریاست) از واژه (رأس) به معناى (سر) گرفته شده است، در فارسى هم آن را به معادلهایى از قبیل «سردمدارى»، «سر بودن» و «سرورى» ترجمه مى‌کنند. آنچه را که انسان قبل از معناى اعتبارى به آن پى مى‌برد همان (سر) است که مرکز فرماندهى بدن است و اعضاى اصلى بدن تحت فرمان آن قرار دارند. نسبت سر با بدن، نسبت فرمانده با زیردستان است و چون در جامعه افرادى هستند که نسبت به آن، حکم فرماندهى را دارند آنها را (رئیس) مى‌خوانیم. پس انسان در ابتدا (رأس) را به صورت حقیقى یافت و سپس آن را در جاى دیگر فرض کرد، اگر آدمى در ابتدا معناى رأس را در خود (به صورت حقیقى) نمى‌یافت جاى فرض و اعتبارى باقى نمى‌ماند. اعتبار و فرض، متفرع بر حقیقت است.
انسان در ابتدا مالکیت حقیقى خود نسبت به اعضاى خود را درک مى‌کند، مى‌فهمد که توان استفاده از دست و پا و سایر اعضا را در صورت سالم بودن، به هر گونه که اراده کند دارد و سپس در مورد اشیاء خارجى هم به همین صورت حکم مى‌کند، مثلاً مى‌گوید: همان‌گونه که مى‌توانم در اعضایم به صورت دل خواه تصرف کنم در این زمین ، خانه، کتاب و... هم مى‌توانم تصرف کنم. آدمى در ابتدا حقیقت مالکیت را درک مى‌کند و سپس براى اینکه از دخالت دیگران در محدوده ملکیت خود جلوگیرى کند مى‌گوید: نسبتى که من با اندامهاى خود دارم با ابزار خارج از وجود خود نیز دارم، پس مبناى «اعتبار»، «حقیقت» است.
منبع:پیش نیازهای مدیریت اسلامی ، آیت الله محمدتقی مصباح ، قم : موسسه آموزشی امام خمینی 1367
صاحب محتوی:
سایت راسخون
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://rasekhoon.net/faq/show/641257/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%A2%D8%AF%D9%85%D9%89-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%89-%D9%85%D8%AB%D9%84-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%88-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%D9%89-%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D9%89-%D9%88-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%89-%DB%8C%D8%A7-%D8%AA%DA%A9%D9%88%DB%8C%D9%86%D9%89-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C%D8%AA-%D9%BE%D9%89-%D9%85%D9%89%E2%80%8C%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%DB%8C%D8%A7-%D8%A8%D8%B1-%D8%B9%DA%A9%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C%D8%AA-%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D9%89-%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%89-%D8%B1%D8%A7-%D9%85%D9%89%E2%80%8C%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%AF/
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه پرسش و پاسخ های انسان شناسی راسخون
یادداشت :
نوع منبع :
پرسش و پاسخ , کتابخانه عمومی
مخاطب :
نوجوان , بزرگسال , عمومی , جوان , تخصصی , سایر
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال